اکنون در حالی که هوا رو به سردی می‌گذارد، نگرانی‌ها برای سازماندهی و تهیه سرپناه موقت برای بی‌خانمان‌ها با افزایش چشمگیر آنها بیشتر شده است.
در این گزارش «آفتاب یزد» در توصیف وضعیت شهر تهران آمده است: «آنقدر فقر در جامعه زیاد شده است که راهی برای پنهان کردن آن وجود ندارد و این موضوع خود را به صورت عیان در پوشش‌های مختلف نشان می‌دهد».
گورخوابی، چاله‌خوابی، نهرخوابی، پُل‌خوابی و ماشین‌خوابی از پدیده‌هایی است که با افزایش فقر و مشکلات اقتصادی در ایران بروز پیدا کرده و ابعاد گسترده‌تر و عجیب و غریب نیز به خود می‌گیرد.
به تازگی در شبکه‌های اجتماعی کاربران از مشاهده‌ی سُرسُره‌خوابی نوشته‌اند که در زمین‌بازی کودکان بی‌خانمان‌ها در خرطوم سُرسُره، که سقف دارد، می‌خوابند.
سعید معدنی جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، «کاهش قدرت خرید مردم، گرانی، بیکاری و رها شدن جامعه به حال خود» را دلیل افزایش شمار کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌ها عنوان کرده است.
این جامعه‌شناس توضیح داد: «در حقیقت نوعی تحقیر عمومی در حال شکل گرفتن است. گاهی اوقات من آگهی‌های استخدامی می‌بینیم که وعده از حقوق تامین اجتماعی می‌دهند و آن را مزیت محسوب می‌کنند. در صورتی که این حق فرد است که حداقل حقوقی را دریافت کند.»
او اضافه کرد: «چقدر در این جامعه انسان‌ها تحقیر شده‌اند. انتظار ما این بود که بعد از رفتن ترامپ ارتباطات با جهان تسهیل شود تا اقتصاد رونق بگیرد و اشتغال ایجاد شود. اما ظاهرا تمام این موارد فراموش شده است و مردم به حال خود رها شده‌اند. در آینده تعداد این افراد بیشتر خواهد شد. تصور کنید کارگری که حقوق ۳ میلیونی دریافت می‌کند چگونه توانایی خرید برنج کیلویی ۶۰ هزارتومان را دارد.»
معدنی ایجاد هرج و مرج و «مزاحمت» از سوی گرسنگان را پیش‌بینی کرد و گفت «اگر فکر عاجل و فوری در اینباره نشود در آینده شاهد معضلات بیشتری خواهیم بود که حداقل امنیت کوچه‌ها و خیابان‌های شهر‌ها از بین خواهد رفت زیرا آوارگانی که در کوچه‌ها زندگی می‌کنند و پولی برای خرج کردن ندارند حتما به ایجاد مزاحمت روی می‌آورند.»
امان‌الله قرائی مقدم جامعه‌شناس نیز با اشاره به سرعت گرفتن رشد حاشیه‌نشینی و بی‌خانمانی در شهرهای بزرگ، دلیل آن را بیکاری «جمعیت روستا‌ها و شهرهای کوچک» خواند که «چون امکان اجاره کردن و گرفتن سرپناه ندارند به خیابان‌ها سرازیر شده‌اند. بسیاری از این افراد به امید کسب درآمد به کلانشهر‌ها آمده‌اند و الان در تمام نقاط شهر دیده می‌شوند.»
این جامعه‌شناس درباره وضعیت زندگی مهاجران به شهرهای بزرگ گفت: «این افراد نه توانایی اجاره کردن خانه دارند و نه کسی به آنها خانه اجاره می‌دهد. برخی از این افراد همراه بیمار هستند و چون جا ندارند مجبور به این شده‌اند که در ماشین و خیابان بخوابند.»