روز چهارشنبه چهارم اسفند ۱۴۰۰، حدود ساعت ۱۱ صبح، «حسین رونقی ملکی»، وبلاگ‌نویس و فعال مدنی از خانه خود خارج شد ولی دیگر به خانه برنگشت. همان روز در یک پیام صوتی موقت که خودبه‌خود حذف شد، به برادرش گفته بود اگر برایش اتفاقی افتاد، خبررسانی کنند. 
از صبح روز چهارشنبه از حسین خبری نیست. خانواده‌اش می‌گویند او چند روز قبل از ناپدید شدن، تماس‌هایی از یک شماره ناشناس که معمولا از طرف نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی انجام می‌شود، دریافت می‌کرده است.
پدر حسین به «ایران‌وایر» گفته است که او توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ربوده شده و مسوولیت جان فرزندش با شخص «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی است.
او هم‌چنین گفته است که اگر حسین را رها نکنند، خودش را به آتش می‌کشد.
حسین رونقی کیست؟
«حسین رونقی ملکی»، فعال مدنی، وبلاگ‌نویس و زندانی سیاسی سابق است که در راستای آزادی بیان فعالیت می‌کند. او از مخالفان جدی طرح محدودسازی اینترنت، موسوم به «طرح صیانت از فضای مجازی» است که در هفته جاری به شکلی نمادین و فقط در چند ثانیه در کمیسیونی در مجلس شورای اسلامی تصویب و با بالا گرفتن اعتراضات، باطل شد.
رونقی فعال مخالف سانسور و سرکوب در فضای مجازی و از افشاکنندگان نقش یک شرکت خصوصی به‌نام «ابرآوران» و مدیران آن در این زمینه است.
او بارها درباره استاندارد دوگانه مدیران و کارکنان ارشد این شرکت که ظاهر و سبک زندگی مغایر با ارزش‌های تبلیغ شده توسط جمهوری اسلامی دارند ولی در زمینه محدودسازی اینترنت به حکومت ایران کمک می‌کنند، اطلاع‌رسانی کرده است.
آیا این اولین بار است که حسین رونقی بازداشت می‌شود؟
این اولین بار نیست که حسین رونقی بازداشت می‌شود. او آذر ۱۳۸۸، در بحبوحه اعتراضات مردمی موسوم به «جنبش سبز»، به همراه برادرش، «حسن رونقی»، در خانه پدری خود در شهر «ملکان» استان آذربایجان شرقی بازداشت شد. برای فشار آوردن به حسین رونقی، ماموران برادرش را در مقابل چشمان او شکنجه می‌کردند، تا حدی که برادرش از ناحیه مهره‌های گردن دچار آسیب جدی شد و هم‌اکنون نیز در اثر همان شکنجه‌ها، قادر به راه رفتن نیست.
«احمد رونقی ملکی»، پدر حسین رونقی درباره شکنجه فرزندش به «ایران‌وایر» می‌گوید: «حسن را به حدی شکنجه کردند که دیسک کمر گرفت. مهره‌های گردنش در اثر این که سرش را به دیوار کوبیده بودند، آسیب دیدند و حالا هم توان ایستادن و راه رفتن ندارد. حسن را می‌زدند که حسین به آن چه که آن‌ها می‌خواهند، اعتراف کند. حسین که دیده بود دارند حسن را می‌کشند، گفته بود هر چه بگویید، قبول می‌کنم.»
اسفند ۱۳۸۸، روزنامه «کیهان»، نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در یک گزارش، اتهامات بسیار سنگینی را به این فعال آزادی بیان وارد کرده بود. در پی انتشار این گزارش، فشارها به حسین رونقی و خانواده او افزایش یافتند.
رونقی دو بار در اعتراض به آزار و اذیت خانواده‌اش توسط ماموران امنیتی، از جمله احضار مادرش برای بازجویی، دست به اعتصاب غذا زد.
در سال۱۳۹۰، وقتی که در حال تحمل ۱۵ سال حکم زندانی که برایش صادر کرده بودند بود، نارسایی کلیه گرفت. ماموران زندان از دسترسی او به خدمات پزشکی جلوگیری کردند که در نهایت یک کلیه خود را از دست داد. رونقی سرانجام در اردیبهشت ۱۳۹۵، پس از ۴۰ روز اعتصاب غذا و به این دلیل که دیگر توانایی تحمل حبس را نداشت، از زندان آزاد شد.
درباره جزییات بازداشت اخیر حسین رونقی چه می‌دانیم؟
احمد رونقی ملکی، پدر حسین رونقی با اشاره به نحوه بازداشت فرزندش به «ایران‌وایر» می‌گوید: «او را با خود برده‌اند؛ آدم ربایی بوده، نه بازداشت! این بازداشت خلاف قانون است. چون اگر حسین جرمی داشته، باید برایش ابلاغیه می‌فرستادند و او را به دادگاه احضار می‌کردند. باید آن‌جا بازداشتش می‌کردند. پس این بازداشت نیست، آدم‌ربایی است.»
او هم‌چنین ضمن اظهار بی‌اطلاعی از وضعیت و محل نگه‌داری فرزندش، می‌گوید: «وقتی فهمیدیم او را برده‌اند که هر چه تماس گرفتیم، تلفنش را جواب نداد. بعد از بازداشت هم کلیدهایش را گرفته و رفته‌اند خانه‌اش را زیر و رو کرده‌اند. وسایلش را دزدیده و با خود برده‌اند.»
پدر این وبلاگ‌نویس جوان و فعال آزادی بیان در ادامه با اشاره به یکی از ویدیوهایی که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است، صریحا رهبر جمهوری اسلامی را مسوول جان فرزند خود می‌داند و می‌گوید: «من از شخص رهبر خواستارم و باید سریعا (صریحا) جواب بدهد. او فرمانده کل قوا و مسوول است. مسوولیت جان فرزندم، چنان‌چه کوچک‌ترین اتفاقی برای او بیفتد، با خود رهبر جمهوری اسلامی است. تمام فرماندهان سپاه هم مسوول هستند. وزارت اطلاعات هم مسوول است که آدم‌ربایی در روز روشن اتفاق افتاده است و همه باید جواب‌گو باشند.»
احمد رونقی در ادامه می‌گوید: «اگر به من جواب ندهند، در میدان ارگ تهران خودم را به آتش خواهم کشید. این را به تمام جهان ثابت خواهم کرد که در ایران مردم امنیت ندارند، قانون اجرا نمی‌شود و عدالت اجتماعی در کار نیست.»
این پدر که از روز چهارشنبه از فرزند بیمار خود هیچ اطلاعی ندارد، در ادامه نیز از سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر این سازمان می‌خواهد که مقامات جمهوری اسلامی را درباره فرزندش پاسخ‌گو کنند: «من سازمان ملل را هم مسوول می‌دانم و اگر جواب‌گو نباشند، خودم را به آتش خواهم کشید.»
دشمنی جمهوری اسلامی با حسین رونقی برای چیست؟
در سال ۱۳۸۸، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، به ویژه سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، حسین رونقی را متهم کردند که مجموعه «ایران پروکسی» را که در سال‌های پایانی دهه ۸۰ فیلترشکن امن در اختیار شهروندان قرار می‌داد، اداره می‌کرده است. آن‌ها او را به پول گرفتن از کشورهای «متخاصم» متهم کرده و قصد داشتند با فشار، شکنجه، حتی بازداشت و احضار اعضای خانواده حسین، از جمله مادرش، او را مجبور کنند که علیه خود اعتراف کند.
اتهامات رسمی که علیه این فعال ضد سانسور و فیلترینگ زده شد، «عضویت در شبکه ایران پروکسی با هدف اخلال در امنیت کشور»، «توهین به رهبری»، «توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی» و «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» بود. او بابت همین اتهامات، ۱۵ سال حبس گرفت و تا سال ۱۳۹۵، در حالی‌که به شدت بیمار بود، مدام بازداشت و بعد با تودیع قرار وثیقه، به طور موقت از زندان آزاد می‌شد.
اما حسین رونقی بعد از این همه آزار و اذیت، ساکت نشد. او بیرون از زندان، هم‌چنان به وبلاگ‌نویسی و دفاع از حق شهروندان برای دسترسی به اینترنت آزاد، بدون فیلتر و بدون سانسور پرداخت. در یکی از آخرین ویدیوهایی که از خود منتشر کرده، در حالی که در کنار مادرش نشسته است، می‌گوید: «از ما می‌پرسن شما چرا نمی‌ترسید؟ چرا شما رو نمی‌گیرن؟ ما در فساد شریک نیستیم که بترسیم. یک جایی باید ترس رو کنار بگذاریم و برای حق‌مون بجنگیم. دیگه جایی برای ترس وجود نداره چون آینده‌ای که با این شرایط اتفاق خواهد افتاد، آینده سیاهی است.»
رونقی در آخرین توییتی که پیش از ناپدید شدن یا آن گونه که خانواده‌اش می‌گویند، ربوده شدن خود نوشته، تاکید کرده بود که در موضوع سانسور و نقض آزادی مردم در دسترسی به اینترنت آزاد، اصلاح‌طلب یا اصول‌گرا بودن دولت‌ها و سمت و سوی مجلس مهم نیست بلکه این کلیت نظام جمهوری اسلامی و شخص رهبر آن است که مخالف آزادی بیان و ناقض حق شهروندان برای دسترسی به جریان آزاد اطلاعات است.
این فعال مدنی سرشناس هم‌چنین در مصاحبه اخیر خود با نشریه «بیلد» آلمان، درباره دستگاه عریض و طویل پروپاگاندای جمهوری اسلامی، از جمله برخی فعالان رسانه‌ای که به سفیدشویی سرکوب‌های جمهوری اسلامی با استفاده از تریبون رسانه‌های غربی مشغولند، گفته بود.
رونقی در آبان همین امسال هم در مقاله‌ای که به زبان انگلیسی در وب‌سایت «وال‌استریت ژورنال» منتشر کرده، به این موضوع پرداخته بود که مردم در غرب از عمق سرکوب و آزار و اذیت شهروندان و معترضان ایرانی بی‌خبرند، چون اغلب رسانه‌های غربی واقعیت را درباره این نظام سیاسی نمی‌گویند.
حالا درست در هفته‌ای که دستگاه سرکوب قرار بود دسترسی ۸۵ میلیون نفر ایرانی به اینترنت را از همین حد شکسته و بسته هم محدودتر کند، حسین رونقی، فعال اینترنت آزاد از خانه خود در تهران خارج شده و هنوز بازنگشته است.
چرا جان حسین رونقی در خطر است؟
آن‌‌گونه که احمد رونقی ملکی می‌گوید، حسین پیش از این به دلیل شکنجه، آزار و عدم رسیدگی پزشکی، یک کلیه خود را از دست داده است.
این پدر در توضیح این موضوع می‌گوید: «برای حسین پرونده‌سازی کردند و ۱۵ سال زندان بریدند. قاضی پرونده‌اش مثلا پیرعباسی بود ولی اصلا حضور نداشت. همه کاره، رییس دفتر پیرعباسی، ستاری بود و نیروهای امنیتی.»
او ادامه می‌دهد: «پسرم را خیلی آزار دادند. فقط ۱۳ ماه او را در انفرادی نگه داشته بودند. یک بار که برای ملاقات رفته بودم، متوجه شدم که صورت حسین ورم کرده است. هر چه قدر درخواست کردم که بگذارید او را ببریم دکتر متخصص، نه گذاشتند ما رسیدگی پزشکی کنیم و نه خودشان کاری کردند. در آخر هم بعد از این که یک میلیارد و نیم وثیقه گذاشتیم، اجازه درمان دادند.»
احمد رونقی در ادامه با اشاره به حادتر شدن بیماری کلیوی فرزندش حسین در زندان می‌گوید: «همان موقع، چندین دکتر گواهی دادند که حسین توانایی تحمل حبس را ندارد ولی قبول نکردند. ماموران زندان هفت بار پسرم را بعد از جراحی و بدون این که از او مراقبتی بشود، برگرداندند زندان. آخر سر هم به خاطر عفونت شدید، یکی از کلیه‌هایش را از دست داد.»
پدر حسین رونقی به سابقه آزار و اذیت فرزندش در خیابان و ضرب و شتم او در طی چند ماه گذشته نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «حسین را چند بار موقع رفت و برگشت از محل کارش گرفته‌اند و کتک زده‌اند. آزار و اذیتش داده‌اند.»
او ادامه می‌دهد: «خود من را هم دو بار در ملکان و یک بار در تهران قصد داشتند بربایند. یک بار هم که در ملکان با تبر به من حمله کردند و می‌خواستند به سرم ضربه بزنند.»
احمد رونقی ملکی در پایان به بیماری‌های متعدد فرزند ۳۶ ساله‌اش که عمدتا ناشی از مدت طولانی حبس، شکنجه و زندان انفرادی بوده، اشاره می‌کند و می‌گوید: «حسین توان جسمی انفرادی و تحمل زندان را ندارد. علاوه بر این که فقط یک کلیه دارد، مشکل غلظت خون هم دارد و ماهی یک بار باید توسط دکتر ویزیت و آزمایش شود. مشکل گوارش، پروستات و ریه هم دارد. چندین بیماری دارد و تحت درمان متخصصان است.»
پیش‌تر نیز یکی از نزدیکان حسین رونقی در یک پیام نوشتاری در اینستاگرام، به «ایران‌وایر» گفته بود که پزشک این فعال مدنی اخیرا متوجه وجود غده‌ای در گلوی او شده و قرار بوده است هر چه سریع‌تر جراحی شود تا آن غده را خارج کنند که حالا با بازداشت و بی خبری مطلق از او، مشخص نیست چه اتفاقی برایش خواهد افتاد.
رقیه رضایی