حامد اسماعیلیون سخنگوی انجمن خانواده‌های پرواز PS752 در جریان اعتراضات اخیر در ایران دو تجمع سراسری یکی در بیش از ۱۵۰ شهر جهان و دیگری را در برلین آلمان سازماندهی کرد.
به دنبال موفقیت او در برگزاری این تجمعات شماری از رسانه‌های داخلی و برخی از چهره‌های سیاسی در داخل و خارج از ایران به او حمله کرده و تلاش کردند اقدامات او را به «مسئله شخصی» با نظام تقلیل دهند.
حامد اسماعیلیون همسرش پریسا اقبالیان و دخترش ری‌را اسماعیلیون را در جریان ساقط‌کردن هواپیمای اوکراینی که توسط سپاه پاسداران ایران دستکم دوبار هدف شلیک موشک قرار گرفت از دست داد.
شماری از فعالان سیاسی در داخل ایران امروز سه‌شنبه ۳ آبان ۱۴۰۱ با انتشار بیانیه‌ای که نسخه‌ای از آن در اختیار «ایران‌وایر» قرار گرفته است بر لزوم حمایت از او تاکید کرده و به این پرسش پاسخ داده‌اند که اسماعیلیون و اقداماتش «چه کمکی به چشم‌انداز» آینده ایران می‌کند.
این فعالان سیاسی در این بیانیه تاکید کرده‌اند که «خیزش سراسری مردم ایران علیه جمهوری اسلامی در یک ماه گذشته اعتراضی مقطعی نیست».
آن‌ها نوشته‌اند: «ما اینک بیش از پیش صدای پای انقلاب و سرنگونی را می‌شنویم. اما درست در همین روزها، اگر تصور کنیم تا سرنگونی چیزی نمانده است، خطای بزرگی مرتکب شده‌ایم. باید بپذیریم که این تازه سرآغاز راه پرسنگلاخی است که امکان دارد به هر سمت و سویی برود و با دشمن و هیولای درنده‌ای مواجهیم که هنوز کارت‌های بسیاری برای رو کردن دارد.»
به باور امضا کنندگان این بیانیه پرسش‌هایی همچون «جمهوری اسلامی تا چه حد ممکن است به سبعیت و توحشی همه‌جانبه و بسیار بیشتر از آنچه تاکنون دیده‌ایم دست بزند؟ و این خیزش انقلابی را تا چه حد می‌توان سرپا نگه داشت؟» پرسش‌هایی حیاتی توصیف کرده و در ادامه نوشته است: «چنانچه خوش‌شانس باشیم گذر به یک جمهوری دموکراتیک سکولار می‌تواند ایده‌آل واقع‌گرایانه‌‌ی ما باشد. خیزش انقلابی ما قرار نیست مشکلات کلان جهان و خاورمیانه را حل کند. تشکیل یک جامعه و کشور قدرتمند و دموکراتیک چیزی است که باید اتفاق بیفتد. ترس‌ها و بیم‌هایی که از آینده‌ی پساانقلابی داریم، از خلل چنین گذاری است که منتفی می‌شوند.»
امضا کنندگان این بیانیه بر این باورند که « بدون تأسیس شکلی از سازماندهی و شورای هماهنگی یا رهبری و مرجعیت سیاسی، پیش بردن و بقای این خیزش انقلابی ممکن نیست» و تاکید کرده‌اند که چنین شورایی باید «از تمام طیف‌های اپوزیسیون، که به همبستگی و هم‌سرنوشتی همه‌ی ایرانیان و برپایی ایران جدید به دست خود ایرانیان باور دارند» تشکیل شود.
این فعالان سیاسی نوشته‌اند که «حامد اسماعیلیون به‌عنوان چهره‌ی موجه این روزها، توانایی و بالقوگی این را دارد که نقشی محوری در این شورا ایفا کند» و به همین سبب هم باید از او دفاع کرد و در کنارش ایستاد.
آن‌ها برخی ویژگی‌های برجسته‌‌ی حامد اسماعیلیون برای حضور در این شورا برشمرده‌اند که از جمله می‌توان به «بلند کردن صدای دادخواهی در خارج از کشور توسط او بعد از فاجعه ساقط کردن هواپیما، قدرت سازماندهی و چانه‌زنی بسیار بالا با توجه به برنامه‌ریزی تجمعات یک ماه‌گذشته، جدیت و استمرار کافی، مقبولیت در میان ایرانیان داخل و خارج، آشنایی‌اش با فلسفه، سیاست و هنر مدرن،سن و انرژی مناسب و دید مناسبی که در درک تنوع اتنیکی و فرهنگی ایرانیان دارد» اشاره کرد.
امضاکنندگان این بیانیه نوشته‌اند به زعم «ایراداتی که در عملکرد او وجود دارد» نوشته‌اند « ما در این شرایط مجبوریم بر سر حداقل‌هایی که بتواند افراد زیادی را زیر یک چتر جمع کند به توافق برسیم و تلاش کنیم تا زمینه‌های آن مهیا شود. ما با امکان‌های موجود بازی می‌کنیم و حواله دادن شکل‌گیری فرمی از تمرکز و سازماندهی هدایت‌گرانه به آینده‌‌ای نامعلوم و نامشخص، رویکرد مسئولانه‌ای نیست. درک این فرصت شکننده و دست‌اندازی به امکان‌های موجودی که چشم‌انداز روشنی را زنده نگه دارد، ضرورتی تاریخی است. ما راه بسیار دشواری در پیش داریم.»
حامد اسماعیلیون در سخنرانی خود در تجمع برلین که با تشویق‌های مکرر حاضران همراه بود، گفت: «همه ما رویایی داریم و این رویا فقط با سقوط جمهوری اسلامی تحقق می‌یابد. این رویا با سرنگونی امپراتوری ترس و جنایت علی خامنه‌ای تعبیر می‌شود.»
ایران وایر