۲۰ تشکل صنفی و مدنی صاحبنام در ایران با امضای منشوری ۱۲ مادهای، برنامه حداقلی خود برای ادامه خیزش سراسری و جنبش “زن زندگی آزادی” را اعلام کردهاند.
آنهااعتراضات سراسری جاری را “برآمده از متن جنبشهای بزرگ و مدرن اجتماعی و خیزش نسل شکست ناپذیر” و عزمی برای پایان دادن به یکصد سال عقبماندگی و در حاشیه ماندن آرمان یک جامعه مدرن و مرفه و آزاد دانستهاند.
آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی و محاکمه علنی آمران و عاملان سرکوب اعتراضات مردمی، آزادی عقیده، بیان، مطبوعات، تحزب، اجتماعات، اعتصاب، لغو فوری هرگونه کیفر اعدام و قصاص و ممنوعیت هر قسم شکنجه، اعلام برابری کامل حقوق زنان با مردان از جمله مفاد این منشور است.
آنها به ویژه روی حقوق دگرباشان جنسی، جرم زدایی و لغو بی قید و شرط قوانین و اشکال تعبض آمیز علیه تعلقات و گرایشهای جنسی و جنسیتی و به رسمیت شناخت جامعه رنگین کمانی “الجیبیتی کیو آیای پلاس” تاکید کردهاند.
خصوصی بودن مذهب و عدم حضور و دخالت دین در مقررات و قوانین کشور، تامین ایمنی کار و امنیت شغلی، افزایش دستمزد شاغلان و بازنشستگان در مشاوره با نمایندگان منتخب آنها، امحا قوانین و نگرش مبتنی بر تبعیض و ستم ملی و مذهبی، تضمین حق آموزش همه زبانهای رایج جامعه، برچیده شدن ارگانهای سرکوب، محدود کردن اختیارات دولت، پایان دادن به تخریبهای زیست محیطی و ممنوعیت کار کودکان از دیگر بندهای این منشور هستند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، اتحادیه آزاد کارگران ایران، اتحادیه تشکلهای دانشجویی، دانشجویان متحد، کانون مدافعان حقوق بشر، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، خانه فرهنگیان ایران، بیدارزنی، ندای زنان ایران، صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد اهواز، کانون مدافعان حقوق کارگر، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، اتحاد بازنشستگان، شورای بازنشستگان ایران، تشکل دانشجویان پیشرو، شورای دانشآموزان آزاداندیش ایران، سندیکای نقاشان استان البرز، کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری ایران و شورای بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی این منشور را امضا کردهاند.
تشکلهای یاد شده در دو بند پایانی برنامه حداقلی انقلاب اجتماعی در ایران، لزوم عادی سازی روابط خارجی با همه کشورهای دنیا و ممنوعیت دستیابی به سلاح اتمی و تلاش برای صلح جهانی را برشمردهاند.
این منشور کمتر از یک هفته پس از نشست هشت تن از چهرههای اپوزیسیون خارج از کشور در دانشگاه جرج تاون آمریکا اعلام میشود. شرکت کنندگان در آن نشست بر سر تدوین “منشور همبستگی و آزادی ایران” و ضرورت همصدایی همه مخالفان حکومت جمهوری اسلامی برای عبور از آن و پذیرش تکثر نیروها تاکید کردند. سخنرانان نشست جرج تاون عنوان کردهاند که اصول حداقلی این منشور که مبتنی بر یکپارچگی ایران است، اواخر فوریه منتشر خواهد شد.
شماری از فعالان سیاسی، ائتلاف ۲۰ تشکل داخل کشور را یک “نقطه عطف” در تاریخ مبارزات مدنی ایران خوانده و توجه منشور به درهم تنیدگی مسائل طبقاتی، جنسی و جنسیتی، قومی، دینی و محیط زیستی را امیدوارکننده دانستهاند.
زن، زندگی، آزادی
منشور مطالبات حداقلی تشکلهای مستقل صنفی و مدنی ایران
مردم شریف و آزاده ایران!
در چهل و چهارمین سالروز انقلاب پنجاه و هفت، شیرازه اقتصادی و سیاسی و اجتماعی کشور به چنان گردابی از بحران و از هم گسیختگی فرو رفته است که هیچ چشمانداز روشن و قابل حصولی (۱) pic.twitter.com/zbsX4xJFaD
— اتحادیه آزاد کارگران ایران (@AzadEttehad) February 14, 2023
دویچه وله