با ادامه یافتن حملات شیمیایی به مدارس ایران، فعالان ایرانی احتمال نقش داشتن جمهوری اسلامی در این حملات را نسبت به سایر احتمالات قوی‌تر دانسته و بر نقش «یک اتاق فکر در درون برخی نهادهای حکومتی» در این زمینه تاکید کرده‌اند.
صدیقه وسمقی اسلام‌شناس و عضو پیشین شورای شهر تهران در یادداشتی که روز یکشنبه چهاردهم اسفند منتشر کرد، به چندین احتمال درباره عوامل حملات شیمیایی به مدارس اشاره کرد.
او نوشت که یکی از این احتمالات این است که «این اقدام جنایتکارانه و شرورانه محصول یک اتاق فکر در درون برخی نهادهای حکومتی باشد، از آن دست اتاق‌های فکری که تاکنون محصولاتش قتل دگراندیشان و نویسندگان، شلیک به هواپیمای مسافربری، شلیک به چشم دختران، استخدام و به کارگیری اشرار برای ارتکاب جنایاتی بوده که معمولا نیروهای شریف درون حکومت از ارتکاب آنها سر باز می‌زنند.»
وسمقی تاکید کرد: «حتی احتمال قوت و صحت این احتمال نیز بسیار تلخ، ناگوار و دهشتناک است، زیرا پیامدهای بسیار سختی را برای کشور و ملت ایران به همراه خواهد داشت، چرا که حامل پیامی سخت برای مردم معترض ، تغییرخواه، وطن دوست، آزادی خواه و آرزومند اعتلا و آبادی ایران است.»
این نویسنده نوشت پیامی که این اتاق فکر به مردم می‌دهد این است که «ما حتی با سلاح شیمیایی با شما مردان و زنان و کودکان خواهیم جنگید تا بمانیم و بر شما حکومت کنیم. ما شما را با استفاده از هر سلاحی ولو شیمیایی برده و مطیع و فرمانبردار خویش خواهیم ساخت.»
او با ارائه دلایلی درباره قوت این احتمال تاکید کرد: «من با تاسف فراوان این احتمال را قوی‌تر از دیگر احتمالات می‌دانم.»
وسمقی با اشاره به «عدم واکنش به موقع و مناسب نهادهای حکومتی برای مقابله با این جنایت»، افزود: «بنا بر سابقه امر هیچ گروهی بیش از حکومت برای مقابله با زنان و دختران دارای انگیزه نیست» و «حمله شیمیایی به مدارس دخترانه با مجموعه اقدامات حکومت علیه زنان و دختران ناسازگاری ندارد».
جبهه هفتم آبان هم از مردم خواست که مدارس را «تا فراهم آمدن محیطی امن برای فرزندان ایران به تعطیلی بکشانند» و همچنین خواستار پاسخگو کردن مقام‌های مسئول از طریق اعتراضات و نافرمانی‌های مدنی در داخل و پیگیری این اعمال «جنایتکارانه» در سطح بین‌المللی شد.
علاوه بر این،۴۲۰ فعال سیاسی و مدنی در بیانیه‌ای اعلام کردند که عدم برخورد با عاملان مسموم کردن دانش‌آموزان «این نگرانی را به همراه دارد که آیا توان برخورد با این مساله وجود ندارد و یا برنامه‌ریزان و مسببان این واقعه اسفناک جایگاه ویژه‌ای دارند و به همین دلیل تا کنون شناسایی و یا معرفی نشده‌اند».
هاشم آقاجری، غلام‌حیدر ابراهیمبای‌سلامی، ابوالفضل بازرگان،عبدالعلی بازرگان، محمدحسین بنی‌اسدی، حبیب‌الله پیمان،محمد توسلی،حسین کروبی و علی‌اصغر خدایاری از امضاکنندگان این بیانیه هستند.
پیشتر معاون وزیر بهداشت تایید کرده بود که افرادی با انجام این حملات، در تلاش برای تعطیلی مدارس به ویژه مدارس دخترانه در ایران هستند.
عباس عبدی، فعال اصلاح‌طلب، در روزنامه اعتماد نوشت که این اقدامات از سوی «نواصولگرایان» و «تلاش برای بازگشت به عصر جاهلیت است».
عباس آخوندی وزیر راه و شهر‌سازی در دولت روحانی نیز نوشت که به‌راحتی می‌توانند تشخیص داد چنین اقدام‌هایی «سازمان‌یافته هستند و به‌صورت اتفاقی و فردی رخ نمی‌دهند و دیگر آن‌که با توجه به تکرار و به درازاکشیده‌شدن آنها، قاعدتا اشخاصی در درون سیستم با عاملان آنها هم‌دست می‌باشند».
اما اکنون و در شرایطی که مقام‌های حکومتی مدعی پیدا نکردن عوامل این حملات شده‌اند، برخی رسانه‌های حکومتی مخالفان جمهوری اسلامی و کشورهای خارجی را عامل این حملات معرفی می‌کنند.
عطاالله مهاجرانی، وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی، در مصاحبه با روزنامه همشهری حملات شیمیایی به دانش‌آموزان در مدارس ایران را به خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی مرتبط دانست و عاملان آن را کسانی معرفی کرد که شعار «زن زندگی آزادی» سر می‌دهند.
او معترضان را متهم کرد که «دستانشان خون‌آلود است» و با این که «می‌گفتند زن زندگی آزادی»، «برای خرابکاری به‌سراغ مدارس دخترانه رفتند و دانش‌آموزان معصوم را در معرض مسمومیت قرار دادند».
این مقام سابق که در لندن زندگی می‌کند، مدعی شد: «همانگونه که ملت ایران در ٢٢ بهمن، توهم انقلاب سوم را به خاک سپرد، موج مسمومیت تمام می‌شود.»
وزیر دولت محمد خاتمی، همچنین با حمایت از حجاب اجباری به روزنامه همشهری گفت معترضان به جمهوری اسلامی به‌دنبال برهنگی هستند.
همچنین روزنامه کیهان وابسته به دفتر رهبر جمهوری اسلامی، در مطلبی با عنوان «دُم خروس سرویس‌های غربی و پادوهای آنها در نقشه مسموم‌‌سازی» مدعی شد که این حملات شیمیایی «جنگ ترکیبی و آشوب» مخالفان جمهوری اسلامی است.
کیهان همچنین به عباس عبدی و عباس آخوندی که حکومت را مقصر این حملات دانسته بودند، حمله کرد.
ایران اینترنشنال