چهار ماه پس از اعدام‌شدن علیرضا اکبری، مقام ارشد پیشین نزدیک به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی ایران، به‌اتهام «جاسوسی برای بریتانیا»، روزنامهٔ نیویورکتایمز نوشت او در طول یک دهه «اطلاعات ارزشمندی را در مورد برنامه‌های هسته‌ای و نظامی ایران در اختیار بریتانیا قرار داده بود».
این روزنامه روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت در مقاله‌ای با عنوان «مقام عالی‌رتبه داخلی و جاسوس بریتانیا؛ زندگی دوگانه‌ای که به چوبهٔ دار ختم شد»، نوشت بریتانیا از بهار سال ۲۰۰۸ اسرائیل را آگاه کرده بود که «جاسوسی با سطح بالای دسترسی به اسرار هسته‌ای و نظامی» در ایران دارد.
به‌نوشتهٔ این روزنامه، این «جاسوس» سال‌ها به انتقال اطلاعات باارزش مرتبط با ایران ادامه داد، که در «رفع هرگونه تردید دولت‌های غربی نسبت به قصد ایران در دستیابی به سلاح هسته‌ای» نقش حیاتی داشت و همچنین تردیدهای جهان در خصوص برقراری تحریم گسترده علیه ایران را برطرف کرد و چین و روسیه را نیز به عدم شفافیت برنامه اتمی ایران متقاعد کرد.
نیویورک تایمز یادآوری کرده است که این روزنامه در سپتامبر ۲۰۱۹ نوشته بود منبع اطلاعاتی‌ای که سایت هسته‌ای فُردو را لو داد، جاسوس بریتانیا بود.
اکنون نیز منابعی که نیویورکتایمز آن‌ها را «سه مقام اطلاعاتی و امنیت ملی غربی» توصیف کرده، به این روزنامه گفته‌اند که اطلاعات سایت فردو تنها یکی از افشاگری‌هایی بود که علیرضا اکبری در اختیار بریتانیا گذاشت و مقام اطلاعاتی بریتانیایی که آوریل سال ۲۰۰۸ به اسرائیل سفر کرد، آن را به همتایان اسرائیلی و غربی خود منتقل کرد و خیلی زود در اختیار مقامات ارشد جهان مانند باراک اوباما قرار گرفت.
مهدی اکبری، برادر علیرضا اکبری، گفته بود که او به آرمان‌های جمهوری اسلامی ایران «فوق‌العاده وفادار» و «حامی سرسخت مقامات حکومتی ایران بود».
یک دیپلمات ارشد ایرانی نیز گفته بود که علیرضا اکبری در جلسات رسمی حکومتی در ایران تأکید می‌کرده که دستیابی به جنگ‌افزار هسته‌ای باید در دستور کار ایران باشد.
علیرضا اکبری از فرماندهان سپاه پاسداران پس از دستیابی به مقامی بلندپایه در وزارت دفاع، دوره‌هایی نیز معاون و مشاور پیشین علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی بود اما به‌نوشتهٔ نیویورک تایمز روابط نزدیکی نیز با محسن فخری‌زاده، دانشمند ارشد برنامه هسته‌ای ایران، برقرار کرده بود.
محسن فخری‌زاده در عملیات منتسب به اسرائیل در آذر سال ۱۳۹۹، زمانی که علیرضا اکبری در بازداشت بود، در حومهٔ تهران کشته شد.
آقای اکبری که تابعیت بریتانیایی هم داشت، در سال ۱۳۹۸ به اتهام «جاسوسی برای بریتانیا» بازداشت و ۲۲ دی‌ماه پارسال اعدام شد.
پس از آن، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در بیانیه‌ای اعلام کرد «انگلیسی‌ها… اکبری را طی دو مرحله به جاسوسی کشاندند، برای فرارش از ایران نقشه کشیدند، بیش از دو میلیون یورو به او دستمزد پرداخت کردند، خانه‌های اشرافی در وین و لندن و جنوب اسپانیا برایش تهیه کردند و خارج از روال عادی به وی کارت اقامت، سپس تابعیت و گذرنامه انگلیسی دادند.»
بریتانیا پس از اعدام علیرضا اکبری چند روزی سفیر خود را از تهران به لندن برگرداند و در نکوهش اعدام او که شهروند بریتانیا نیز بود، تحریم‌هایی علیه جمهوری اسلامی ایران برقرار کرد.
به‌نوشتهٔ نیویورکتایمز، نیت علیرضا اکبری از جاسوسی مشخص نیست زیرا مشکل مالی نداشت. در عین حال مریم صمدی، همسر او، گفته است که «مسائل سیاسی پشت پردهٔ این اعدام را درک نمی‌کند».