سایت بهارنیوز نوشت: وزیر خارجه‌ای که حتی نتوانست متن انگلیسی را از رو بخواند! شگفتا از اعتماد به نفسِ بر عرش نشسته این فرد! می‌داند انگلیسی نمی‌داند، اما باز هم دوست دارد شانس خود را امتحان کند! (فیلم زیر). نه پای تخته کلاس ششم که نهایتاً چند دانش‌آموز بخندند و معلم، نمره پایین دهد؛ بل‌که این اتفاقِ حیرت‌انگیز در شورای امنیت سازمان ملل و در مقابل نماینده ارشد کشورها و چشمان صدها میلیون نفر به وقوع پیوسته است.
آبروی ملی که علی‌القاعده ریالی برای حضرات ارزش ندارد؛ اما پرسش این است که در منظومه فکری اینان، خیر و صلاح شخصی چگونه تعریف می‌شود؟
و لابد سخنرانی را که به سرانجام رسانده، ژستِ اقتداری دست‌نیافتنی برای حضار و هیأت‌همراه‌ش گرفته که «بَـــه! باز هم مثل همیشه، تو بُردی حسین»! و بالاخص آن‌جا که فرمود: گَزّه! او در شورای امنیت از تلفظ ساده‌ترین کلمات عاجز ماند اما باز اصرار دارد به انگلیسی سخن بگوید و خود و کشورش را مسخرهٔ آدم و عالم کند.
این نادانی که بعد از اینهمه گاف، هنوز نمی‌فهمد مصلحت شخص خودش چیست، چگونه قرار است حول مصلحت ایران با دیپلمات‌های کارکشته، مذاکره کند؟