اگرچه خیزش کنونی شما علیه گران شدن قیمت بنزین جنبهء اعتراضی دارد اما همه می دانیم که مشکل اصلی کشور ماهیتی سیاسی دارد و تا این مشکل حل نشود دیگر مشکلات ملت ایران نه تنها حل نمی شود بلکه هر دم بر صدمات وارده به شما از جانب این حکومت سفاک اما ترسیده و آمادهء فرار بیشتر خواهد شد.
شما چهل سال است علیه فریب بزرگی که زندگی شما را به دردناک ترین شکل ممکن تبدیل به جهنم کرده جنگیده اید و خیزش امروز شما نیز قطعاً در تاریخ معاصر ایران بعنوان یک نقطهء عطف مهم در راستای یک آزادی خواهی واقعی ثبت خواهد شد اما پرسش اصلی آن است که چگونه می توان نگذاشت که پایان این خیزش نیز به همان جائی برسد که خیزش های قبلی شما رسیده است؟
اینکه حرکت شما خودجوش و اعتراضی است نباید باعث عدم توجه به این واقعیت شود که شما زمانی به پیروزی خواهید رسید که با آگاهی تمام پا به میدان مبارزه سیاسی بگذارید و این مبارزه را نه تنها برای براندازی این حکومت ننگین، که برای تعیین سرنوشت کشور خود در فردای نابودی این حکومت، سامان دهید. تنها شما هستید که می توانید این آینده را از میان خون و آتش به آزادی و رفاه همگانی تبدیل کنید. تنها شما هستید که می توانید با سر دادن شعار «آزادی، استقلال، حکومت سکولار» آماج سیاسی خود را تعیین کرده و به برآمدن یک رهبری منسجم دموکراسی خواه کمک کنید.
در عین حال، تجربه نشان داده است که حکومت با تمام توان از پیدایش چهره های رهبری در داخل کشور جلوگیری می کند و شما بدون داشتن نمایندگانی در خارج کشور نمی توانید صدای خود را به مردم جهان برسانید، از مردمان جهان آزاد و متمدن کمک بخواهید و به انسجام تشکیلاتی یک آلترناتیو باورمند به دموکراسی سکولار همت گمارید.
اکنون شما در لحظه ای تاریخی قرار دارید که عقب نشینی از آن شما را به مهلکه و عسرتی بیشتر دچار خواهد کرد و پا فشاری تان برای یافتن راه حلی سیاسی می تواند آینده ای رها شده از این بدبختی را تضمین کند. اکنون فرصت آن است که جهانیان بدانند شما از میان گزینه های موجود در طیف مخالفان حکومت اسلامی (از پادشاهی خواهان پیرو شاهزاده رضا پهلوی گرفته تا سازمان مجاهدین، از سازمان های کمونیستی گرفته تا شورای گذار، و از ملی – مذهبی ها گرفته تا سلطنت طلبان) کدام را برای جانشینی این حکومت انتخاب می کنید و به چه کس و کسانی مأموریت نمایندگی می دهید. هر آن گروه و سازمان و حزبی را که فکر می کنید فردای شما را از این وضعیت فلاکت بار رها خواهند کرد، فریاد کنید تا جهانیان بدانند خواست شما چیست. و اگر فکر می کنید که در میان اپوزیسیون خارج کشور شخص یا گروه و یا سازمانی می تواند چنین نماینده ای باشد مصرانه بخواهید که پا به میدان بگذارد، کنگرهء ملی را سامان دهد و اعضاء دولت در تبعید را از میان معتمدین آن کنگره برگزیند. چرا که مشکل اپوزیسیون خارج کشور نداشتن شواهدی برای اثبات اعتماد مردم ایران و فقدان نمایندگی از جانب آنها است. شما از این موقعیت استثنائی به نفع آیندهء خود و فرزندان تان استفاده کرده و قطار این خیزش نوین را روی ریل سیاسی و تعیین نمایندگی قرار دهید.
این حکومت می خواهد نشان دهد که از شما نمی ترسد و به راحتی می تواند شما را سرکوب کند چرا که می داند شما هنوز پا به میدان سیاسی نگذاشته اید و نماینده ای که سخنگوی شما باشد و در زیر سقف جهان متمدن اعلام کند که شما در پی چه هستید هنوز تعیین نشده است. مقاومت شما در برابر این «جسارت ترسیده» تنها زمانی به بار می نشیند که رهبران واقعی خود را وادار کنید که به میدان درآیند و این تنها با نشان دادن اعتماد و اعطای نمایندگی ممکن است.
ما دورافتادگان از وطن برایتان پیروزی و شادمانی و سرافرازی آرزو می کنیم و امکانات اندک خود را در غیاب داشتن مأموریت از جانب شما در طبق اخلاص می گذاریم.
جنبش سکولار دموکراسی ایران و مهستان آن
۲۵ آبان ۱۳۹۸ – ۱۶ نوامبر ۲۰۱۹