بهنام محجوبی درویش گنابادی زندانی عقیدتی- سیاسی مظلوم و بی پناه یک زندانی از هزاران زندانی عقیدتی- سیاسی مظلوم و بی پناه توسط عوامل سرکوبگر و شکنجهگر نظام استبداد دینی به ریاست مستبد ایران علی خامنهای به شهادت رسید و به شهیدان جنبش سبز، جنبش جان به لب رسیدگان دی ماه ۹۶, آبان ماه ۹۸ و شهیدان راه آزادی پیوست و برگ سیاهی بر پروندهٔ سیاه تر از سیاه علی خامنهای و بازوان سرکوبگرش افزوده شد که البته روزی چه با حضورش و چه در غیابش این پرونده توسط ملت مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت.
اعزام بهنام محجوبی به تیمارستان به جای بیمارستان تخصصی مغز و اعصاب و تحت آزار و شکنجه قراردادنش که خود حکایتی دیگر از بی اخلاقی و بد خواهی است که از درد و رنج اسیر خود لذت می برد یا دست کم وجدانش آزرده نمی شود و کوچکترین احساس مسئولیتی نمی کند ، بی تفاوت و بی اعتنا از کنار آن عبور می کند .
بهنام با پخش فایل صوتیش به گوشه هایی از آن رنج ها اشاره نموده و به آگاهی افکار عمومی رسانده است .این در حالی است که پزشکی قانونی قبلاً نظر خود را مبنی بر عدم تحمل کیفر وی اعلام کرده بود ،با علم و آگاهی از شدت بیماری زندانی و نیز آگاهی از نظر پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل کیفر، این رفتار غیر انسانی و کینه توزانه با زندانی بیمار و منتهی شدن این رفتار به مرگ زندانی بیمار چیزی جز اقدام به قتل تدریجی توام با شکنجه زندانی نیست .
در هر حال در این فاجعه و فجایعی نظیر این مسئولان زندان ، نیروهای امنیتی و دستگاه قضایی مسئولند و پاسخگو اما مسئول اصلی خود کامهٔ امروز ایران علی خامنهای است که باید پاسخگو باشد.چرا که تمامی این فجایع، سرکوب ها ،ظلم ها، بی اعتنایی به جان انسان ها به خاطر آن است که این مستبد خودبین همچنان به حکومت غیر قانونی،غاصبانه و مادامالعمر خود ادامه دهد .
درگذشت تاسفبار بهنام عزیز را به مادر دلسوخته و داغدارش و به همسر رنج کشیده اش ،به دوستان و هم بندانش و درویشان ضد ظلم ، ضد استبداد و آزادیخواه گنابادی تسلیت می گویم و از خداوند کریم مسئلت دارم که این عزیز از دست رفته را با اولیاء و انبیاء محشور گرداند و در جوار رحمت خود جای دهد و به بازماندگان خصوصاً مادر و همسر ایشان صبر و اجر عطا فرماید.