در روزهای اخیر، حضور لوتار ماتئوس، مارکوس مرک، آندریاس برمه و پیر لوئیجی کولینا ستاره‌های ورزش و فوتبال جهان در ایران خبرساز شده آن هم به خاطر افتتاحیه یک باشگاه بدنسازی سوپرلاکچری در طبقه نهم مجتمع سام سنتر فرشته در یکی از لاکچری‌ترین مکان‌های پایتخت که شاید بسیاری از تهرانی‌ها حتی اسمش را هم نشنیده‌اند، چه برسد به رفتن و ورزش کردن!
فقط فکر کنید این افراد با چه پولی حاضر شده‌اند به تهران بیایند تا یک باشگاه بدنسازی را افتتاح و احتمالا در آن مربیگری کنند،آن هم برای چه کسانی؟ بله برای فوق‌پولدارهای تهرانی که در این سال‌ها ابر و باد و مه و خورشید و البته تورم و رانت و تمام مولفه‌های اقتصادی به کمکشان آمده تا ثروتشان را به صورت نجومی افزایش دهند! باشگاهی که گفته می‌شود هزینه حضور در آن برای یک سال به حدود بیش از 300 میلیون تومان می‌رسد! مبلغی که مردم برای یک پنجم و یک ششم آن ماه‌ها در نوبت وام بانکی با بهره‌های 18 و 24 درصد می‌مانند!
رسول اسدزاده، فعال رسانه‌ای در باره حواشی افتتاح این باشگاه در یادداشتی نوشت: یک بار مطلبی درباره شهر ریودوژانیرو برزیل و اختلاف طبقاتی عجیبی که در این شهر وجود دارد می‌خواندم. در ریو مناطقی وجود دارند که ورود به آنها کاملا وی آی پی و برای مردم عادی ممنوع است، بسیاری از ثروتمندان در آن شهر از هلی کوپتر شخصی به جای تاکسی استفاده می‌کنند تا هم ترافیک ریو را دور بزنند و هم چشمشان به فلاکتِ خزنده‌ای که در بخش‌های دیگر ریو و بیغوله‌‌های آن شهر جاری است نیافتد.این جدا سازی البته در بیشتر کلان شهرهای جهان وجود دارد، مثلا همه می‌دانند موناکو و نیس در جنوب فرانسه جای هرکسی نیست، هزینه اقامت در این شهرها چنان گران است که سواحل جنوب فرانسه را به مکان میلیاردرهای اروپا مشهور کرده است. ولی یک تفاوتی بین فرانسه و برزیل وجود دارد، میزان حاشیه نشینی و فقرِ مطلق و نسبی در برزیل به مراتب بیشتر از فرانسه است و همین موضوع سبب می‌شود ریخت و پاش‌های افراطی در جایی مانند موناکو و نیس چندان برای مردم فرانسه حساسیت برانگیز نباشد. حالا می‌رسیم به کشوری در خاورمیانه که به گفته مجله فوربز دوازدهمین کشورِ تولید کننده ثروتمند در جهان است.
کشور ما هم با فرانسه و هم با برزیل تفاوت دارد. ما در مملکتی زندگی می‌کنیم که در آن انقلابی با شعار انقلاب کوخ نشین‌ها بر علیه کاخ نشین‌ها اتفاق افتاد، انقلاب پا برهنگان، انقلاب حلبی آباد نشینان، انقلاب مستضعفان… حالا چهل و چند سال از انقلابِ مستضعفان سپری شده ولی میزان #فقر نسبی و مطلق و حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ کشورمان هر سال بیشتر می‌شود. به تازگی مراسم افتتاح باشگاهی در سام سنترِ خیابان فرشته خبرساز شده است. افراد مشهور جهان فوتبال مانند لوتار ماتئوس و لوییجی کولینا برای افتتاح باشگاهی به تهران آمدند که گویا شهریه سالانه آن مبلغی حدود ۳۳۰ میلیون تومان است. شاید تهران مانند ریو هنوز هلی کوپتر شخصی ندارد و مانند موناکو محل تفریح ثروتمندانِ مشهور جهان نیست ولی این شهر یکی از خشن‌ترین اختلافات طبقاتی جهان را داراست.در حالی که اجاره بهای مسکن از اسفند پارسال تا الان سی تا پنجاه درصد در این شهر افزایش داشته و موج مهاجرت معکوس از شهر تهران به شهرک‌های اقماری و حاشیه شهر سرعت گرفته، شمال شهرِ #تهران مانند جزیره‌ای جدا از این شهرِ کلان است. جزیره‌ای که برخی از مردمِ ساکن در آن ایران را برای خودشان و فرزندانشان در اروپا و آمریکا می‌دوشند. این فاصله طبقاتیِ خشن و هار در بطن تهران یک فرزند خطرناک می‌پرورانَد، فرزندی که در رگ‌های آن به جای خون، جوهرِ کین جاریست…»
گفتنی است این باشگاه بدنسازی با تمام امکانات روز دنیا تجهیز شده و دستگاه‌های به کار برده شده در آن همگی از بهترین برندهای خارجی است. باشگاهی که هزار متر وسعت دارد و هرکسی نمی‌تواند به آن پا بگذارد. اگر فکر می‌کنید برای تمرین در این باشگاه باید مثل سایر باشگاه‌های بدنسازی طبق عرف پول بدهید سخت در اشتباه هستید، چرا که تمرین در این باشگاه طبق شنیده‌ها سالی ۳۲۰ میلیون تومان آب می‌خورد. با یک محاسبه ساده باید ماهی ۲۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان برای تمرین کردن در این باشگاه بپردازید.یکی از دلایلی که چهره‌های فوتبال آلمان مثل ماتئوس، برمه و مرک در این افتتاحیه حضور داشتند بدین خاطر بود که قرار است در این باشگاه از کادر مربیگری و پزشکی آلمانی استفاده شود. کادری با دانش به روز و تعلیم یافته در اروپا.