یکی از تهیه‌کنندگان سینمای ایران با اشاره به بیانیه اخیر سینماگران زن علیه “خشونت و باج‌گیری جنسی” خواستار “شلاق زدن” به این زنان شد. در هفته‌های اخیر بر تهدیدها علیه زنانی که این بیانیه را امضا کردند، افزوده شده است.
حسین فرحبخش، از تهیه‌کنندگان سینمای ایران از اعتراض سینماگران زن با عنوان “خیانت کثیف” نام برد
حسین فرحبخش، از تهیه‌کنندگان سینمای ایران در برنامه‌ای رادیویی با عنوان “سینما معیار” که روز پنجشنبه ۱۶ تیر (۷ ژوئیه) پخش شد و به بررسی بیانیه اخیر سینماگران زن و حواشی آن پرداخته بود، از اقدام اخیر این زنان با عنوان “خیانت کثیف” نام برد و گفت: «اگر مملکت صاحب داشته باشد، از آنجا که این زنان اشاعه فساد کردند، باید شلاق بزنیم.»
حسین فرحبخش که سابقه کارگردانی، فیلم‌نامه‌نویسی و تهیه‌کنندگی در سینمای ایران دارد، معتقد است بیانیه اخیر سینماگران زن “باعث از بین رفتن حیثیت سینما” شده است.
فرحبخش این ۸۰۰ سینماگر زن را در این برنامه متهم به دروغگویی کرد و ادامه داد: «سینمای ایران ده‌ها بار از تمام ارکان مملکت تمیزتر است. اگر یک چیز شبیه به اسلام پیدا کنید آن سینما است.»
سینماگران زن ایران ۱۱ فروردین سال جاری در بیانیه‌ای با افشای آن‌چه “خشونت و باج‌گیری جنسی” در عرصه کارشان عنوان شد، خواستار تشکیل کمیته‌ای مستقل در خانه سینما برای بررسی این دسته جرائم شده بودند.
اظهارات سمیه میرشمسی، دستیار و برنامه‌ریز سینما که نسبت به رفتار نامناسب یک بازیگر مرد و مشکلات زنان در پشت صحنه سینما پرده برداشته بود، سرآغاز این ماجرا بود.
انجمن صنفی برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان سینما پس از اظهارات سیمه میرشمسی، در بیانیه‌ای از او و افشاگری درباره آزار جنسی حمایت کرده بود.
در پی آن نیز بیانیه‌ای که در ابتدا با امضای ۳۰۰ سینماگر زن منتشر شد، خیلی زود مورد تایید تعداد بیشتری از زنان فعال در عرصه سینما قرار گرفت و به ۸۰۰ اسم و امضا رسید.
زنان سینماگر ایران در این بیانیه به “خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی” در سینمای ایران اعتراض و خواستار “عواقب قانونی جدی” برای خشونت‌گران شده بودند.
با انتشار بیانیه سینماگران زن و حمایت بسیاری از کاربران شبکه‌های مجازی از این اتفاق، خانه سینما که تا چند روز هیچ واکنشی به این موضوع نشان نداده بود، “شورای صیانت” را مسئول رسیدگی به این موضوع اعلام کرد اما این شورا مورد تایید زنان معترض نبود.
زنان فعال در عرصه سینما اعلام کردند، “شورای صیانت” برای رسیدگی به پرونده‌های این چنینی “استقلال لازم” را ندارد.
مخالفت‌ها با “شورای صیانت” هم به تشکیل هیئتی پنج نفره برای رسیدگی به “خشونت و باج‌گیری جنسی” انجامید. اعضای این هیئت پنج نفره، ترانه علیدوستی، هانیه توسلی، غزال معتمد، سمیه میرشمسی و مارال جیرانی هستند.
انتخاب این پنج نفر به عنوان هیئت رسیدگی کننده یه شکایات زنان معترض سینماگر هم البته با کارشکنی‌های بسیار همراه شد.
ترانه علیدوستی چندی پیش اعلام کرد، حبیب رضایی و مهدی کوشکی، از بازیگران سرشناس سینمای ایران که به آزار جنسی متهم هستند، از او شکایت کرده‌اند. چند روز بعد هم خبر ممنوع الخروج شدن یکی دیگر از اعضای کمیته پنج نفره اعلام شد.
هفته گذشته نیز در صفحه اینستاگرام “800women” که برای اطلاع رسانی و پیگیری پیرامون بیانیه سینماگران زن در اعتراض به “خشونت جنسی و جنسیتی در سینما و تئاتر ایران” آغاز به کار کرد، آمده بود: «برای اولین بار به شما می‌گوییم حجم فشارها، تهدیدها، احضارها و حملات به ماهیت خواسته‌های صنفی ما ۸۰۰ زن و اعضای کمیته در روزهای گذشته بسیار شدیدتر از قبل شده است.»
به دنبال افزایش این فشارها به تازگی اظهارات حسین فرحبخش، از تهیه‌کنندگان سینمای ایران نیز منتشر شده است.
این تهیه‌کننده سینما در بخشی از برنامه رادیویی که در آن شرکت داشت، زنان سینماگر را در موضوع تعرض و تجاوز جنسی مقصر دانست و گفت: «اگر کسی خواست خودش یک غلطی بکند و یک جا پشیمان شد، این تعرض جنسی نیست، این حماقت آن آدم است.»
محمدحسین قاسمی یکی دیگر از تهیه‌کنندگان سینمای ایران در واکنش به مطرح شدن اظهارات تند حسین فرحبخش، در اینستاگرام خود نوشت: «آقای فرحبخش مراقب خلط مباحث جمع‌بندی‌ها در صحبتتان باشید. فارغ از جریان‌های سیاسی و فرصت‌طلبانه این روزگار، حمایت از حقوق زنان سینمای ایران که بازنمای خواست و نیت این جمعیت ۸۰۰ نفر بوده، امری الزامی و در چارچوب قوانین شرع است. برخلاف تعداد زیادی از آثار شما که قابلیت اشاعه فحشا دارد.»
افشاگری زنان عرصه سینمای ایران در سال‌های اخیر محدود به انتشار بیانیه یا اعتراض در شبکه‌های اجتماعی نبوده و برخی از آنها که ایران را ترک کردند، از ابعاد گسترده‌تری از این خشونت ها پرده برداشتند.
زنان معترض با انتشار بیانیه ۸۰۰ زن سینماگر ایران اما اعلام کردند، این نخستین بار است که اعتراضشان به یک “فریاد جمعی” تبدیل شده است.
دویچه وله: