‘گروه ویژه اقدام مالی’، افایتیاف، گفته است باز هم برای چهار ماه دیگر حکومت ایران را از فهرست سیاه این گروه بیرون نگه می‌دارد. به گزارش بی بی سی، این نهاد در بیانیه‌اش گفته است به تهران فرصت می‌دهد تا مطابق خواسته‌های این گروه، ساختار مالی خود را برای مقابله با پولشویی و حمایت از “گروه‌های تروریستی” اصلاح کند.
این گروه بین‌المللی حدود ۳۰ سال پیش برای پیش‌گیری از پولشویی و ممانعت از حمایت مالی “گروه‌های تروریستی” تشکیل شد و در توافق بین رژیم ایران و ۶ قدرت جهانی، برجام، یکی از نهادهای ناظر بر اقدام‌های مالی ایران است.
افایتیاف از ژوئن ۲۰۱۶، دو سال پیش، به دلیل آن‌چه “تعهد سیاسی ایران در سطح بالا برای مبارزه با پولشویی” خواند، آن را به طور موقت از فهرست سیاه خود خارج کرد و در این مدت هر نوبت فرصت ایران برای اصلاحات را تمدید کرده و این کشور را به فهرست سیاه خود بر نگردانده است.
با وجود اجرای توافق هسته‌ای، دولت آمریکا حتی در زمان ریاست‌جمهوری باراک اوباما هم که حامی این توافق بود، به ایران اجازه نداد از سازوکارهای مالی آمریکا استفاده کند و از جمله مثلا معامله‌ها و تبادل‌های دلاری داشته باشد. در غیاب این دست‌رسی‌ها خیلی از فشارها بر نظام بانکی ایران باقی ماند.
با سرکارآمدن دونالد ترامپ در کاخ سفید، و مخالفت او با توافق هسته‌ای، این فشارها بیشتر هم شد و حالا که او رسما از برجام کنار کشیده است و دولتش دارد تحریم‌ها علیه رژیم ایران را بازمی‌گرداند، این فشارها افزایش پیدا کرده است.
این در حالیست که خامنه ای اخیرا در دیدار با نمایندگان مجلس شورای اسلامی در مخالفت با تصویب لایحۀ مبارزه با حمایت مالی از تروریسم و پولشویی گفت: لزومی ندارد معاهداتی که نمی‌دانیم به کجا ختم میشود را قبول کنیم.
خامنه ای گفت: این معاهدات بین‌المللی که در زبان لاتین، به آن کنوانسیون گفته میشود، در اصل در یک نقطه‌ای پخت‌وپز میشود. کشورهای عضو این کنوانسیون‌ها هیچ تأثیری در ایجاد این‌ها ندارند. قدرت‌های بزرگ بر اساس منافع و مصالح خود، این معاهدات را آماده می‌کنند، دولت‌های همسو یا مرعوب یا همراه آن‌ها هم این کنوانسیون‌ها را در کشورهایشان تصویب می‌کنند. بعد اگر یک دولت مستقلی مثل جمهوری اسلامی پیدا شود که آن را نپذیرد، سرش می‌ریزند که آقا ۱۵۰ کشور این معاهده را قبول کرده‌اند، شما چطور قبول نمی‌کنید؟
خامنه ای در ادامه افزود: راه حل مسئله این است که مجلس خودش قانون بگذارد، مثلاً یک قانون مبارزه با پولشویی، یک قانون مبارزه با تروریسم. هیچ لزومی ندارد ما چیزهایی که نمی‌دانیم به کجا ختم میشود و حتی می‌دانیم که مشکلاتی دارد را قبول کنیم.