دشواری‌های سیاست ترامپ برای جذب ایرانی- آمریکایی‌ها در کمپین علیه رژیم ایران

دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا که به دنبال راهی برای افزایش فشارها به رژیم است سراغ جامعه‎ی ایرانی- آمریکایی‎های مقیم آمریکا رفته است.

اعضای برجسته‎ی جامعه‎ی ایرانی- آمریکایی‎های مقیم ایالات متحده از طرف دونالد ترامپ دعوت به نشستی برای ملاقات با مایک پمپئو وزیر خارجه این کشور شده‌اند.

پمپئو روز یکشنبه ۲۲ ژوییه در کتابخانه رونالد ریگان در «سیمی ولی» کالیفرنیا یک سخنرانی با عنوان «پشتیبانی از صدای ایرانیان» ایراد می‎کند و پس از آن قرار است یک جلسه پرسش و پاسخ برگزار شود.

پایگاه خبری پولیتیکو با اعلام این خبر در گزارشی به قلم نهال توسی به روابط پرتنش میان واشنگتن و تهران اشاره کرده و کلیاتی از دیدگاه‎های مختلف ایرانی‎های مقیم آمریکا در مورد شرایط کنونی را بیان کرده است.

در این گزارش آمده با توجه به اینکه دولت ترامپ با اجرای قوانین مهاجرتی رفت و آمد ایرانی‎ها به آمریکا را محدود کرده و موانعی بر سر راه سفر خانواده‎های ایرانیان مقیم آمریکا به این کشور به وجود آورده و تحریم‎های شدیدی علیه کشور آنها وضع کرده و یا مثلا سحر نوروززاده کارمند ایرانی- آمریکایی کاخ سفید را به دلایل مشکوک کنار گذاشته، دعوت از ایرانی‎های آمریکا برای شرکت در سخنرانی پمپئو دعوتی غیرمعمول به نظر می‌رسد.

این دعوت بخشی از یک دیپلماسی عمومی پرشتابی است که تیم ترامپ به عنوان یک استراتژی گسترده به پیش می‎برد، اگر چه همه ابعاد آن هنوز چندان شفاف نیست.

پولیتیکو می‌نویسد، ایران کشوری است که کاخ سفید همچنان آن را بزرگترین خطر برای خود و متحدانش در خاورمیانه‎ می‎شمارد.

۱۲ شرطی که آمریکا برای رهبران جمهوری اسلامی ایران گذاشته فهرستی بلند و دشوار از خواسته‎های ایالات متحده است که به اعتقاد برخی تحلیلگران بیشتر از آنکه پیش‌شرط مذاکره باشد آماده‎سازی برای «تغییر رژیم» است.

دولت ترامپ استفاده‎اش از شبکه‎های اجتماعی را بسیار بیشتر کرده و روی ایرانی‎ها تمرکز دارد و از شبکه‎های اجتماعی از جمله توییتر، جامعه‎ی ایران را تشویق به ادامه‎ی اعتراضات گسترده می‎کند و از طریق این شبکه‌ها سوء مدیریت اقتصادی در ایران و مشکلات حقوق بشری موجود در این کشور را مطرح می‌کند.

در سخنرانی ماه مه که پمپئو از ۱۲ شرط آمریکا رونمایی کرد این قول را نیز داد که دولت ترامپ کاملا پشتیبان مردم ایران است و اضافه کرد که رژیم باید رفتارش را در قبال شهروندان ایران تغییر دهد.

در ادامه‌ی گزارش پولیتیکو آمده است که جمع کردن ایرانی‎ها آمریکایی در یک نشست گسترده با توجه به برنامه‎هایی که ترامپ از گذشته تا کنون پیاده کرده، زیرکانه  و کمی دشوار است.

اغلب ایرانی‌های مقیم آمریکا تحصیل‌کرده‌‌اند و از نظر اقتصادی شرایط خوبی دارند و اکثرشان مخالف رژیم تهران هستند با این حال بسیاری از آنها دیدگاه‎های سیاسی مختلفی دارند. بعضی از آنها طرفدار اصلاحات تدریجی در ایران‌اند و سیاست‎های ترامپ علیه رژیم ایران را رد می‎کنند.

بعضی از آنها به دنبال تغییر رهبری در ایران هستند و از اینکه یک رییس جمهور آمریکا مقابل ملایان می‌ایستد خوشحالند. برخی دیگر از آنها طرفدار پادشاهی و همچنین گروهی سکولار هستند و عده‎ای هم که تعدادشان زیاد است سعی می‎کنند خود را از سیاست دور نگه دارند.

کیا همدانچی ایرانی مقیم آمریکا که به کاندیداتوری دمکرات‌ها برای رفتن به کنگره فعالیت‌های تبلیغاتی ناکامی داشته می‌گوید «بعید می‎دانم هیچ مقام آمریکایی شکاف عمیق بین ایرانی- آمریکایی‎های مقیم آمریکا را واقعا درک کند. اما به هر حال مطمئنم هوشمندانه است که دولت برای بهبود روابط عمومی خود به دنبال ایرانیانی باشد که با آن همصدا هستند؛ هرچند این صداها اشتباه و احمقانه باشد یا توسط بسیاری از ایرانی‎های آمریکا مورد حمایت قرار نگیرد.»

این شکاف در میان ایرانیان مقیم آمریکا خیلی بیشتر از اینهاست و آنها در حال بحت هستند که آیا دعوت برای گوش دادن به سخنان پمپئو را بپذیرند یا نه.

«اتحادیه روابط عمومی آمریکایی‌های ایرانی‌تبار» (Public Affairs Alliance of Iranian Americans) به پولتیکو گفته که برخی از نمایندگان این جامعه در جلسه روز یکشنبه شرکت خواهند کرد. این اتحادیه تأکید کرده است که با بسیاری از سیاست‌های دولت آمریکا موافق نیست از جمله تصمیم برای خارج شدن از توافق اتمی که به ایران فرصت داده بود در ازای کنار گذاشتن فعالیت‎های اتمی از تحریم‌ها خارج شود «اما برای آمریکایی‌های ایرانی‌تبار مهم است که با مقامات و نهادهای آمریکا که سیاست‌گذاری می‌کنند و تصمیماتی می‌گیرند که بر جامعه ایران مؤتر است در ارتباط مستقیم قرار داشته باشند.»

برخلاف جامعه ایرانیان آمریکایی، شورای ملی ایرانیان آمریکا (نایاک) می‌گوید که ظاهرا این شورا به دلیل اینکه ممکن است علیه سخنرانی پمپئو اعتراض کند مورد اعتماد دولت نیست. این شورا یکی از مدافعان اصلی توافق اتمی بود که به شدت مورد انتقاد ترامپ قرار دارد. ولی نایاک تا آنجا هم پیش نرفته که بخواهد به ایرانیان آمریکایی فشار بیاورد که دعوت دولت را برای سخنرانی پمپئو رد کنند. با این همه به آنها هشدار داده که حواسشان باشد که به عنوان پشتیبان سیاست‌های آمریکا مورد استفاده قرار نگیرند. اعضای این شورا معتقدند که «دولت ترامپ به دنبال استفاده از ایرانیان در تبعید برای پیشبرد سیاست‎های خطرناکی است که مردم قربانیان اصلی آن هستند، چنانکه دولت بوش از تبعیدی‎های عراق با شعارهای حقوق بشری سوء استفاده کرد تا فاجعه‌ی حمله به عراق را توجیه کند.»

در ادامه این گزارش به نظر تعدادی از ایرانی‎های مقیم آمریکا در مورد سیاست‎های ترامپ در قبال جمهوری اسلامی پرداخته شده و از جمله آمده است که گرچه بعضی معتقدند تصمیم ترامپ برای خروج از توافق اتمی زندگی ایرانی‎های داخل کشور را تحت تاثیر قرارمی‎دهد اما بعضی دیگر امیدوارند تحریم‎ها موجب سقوط جمهوری اسلامی شود. آنها اعتراضات اخیر در ایران را نشانه‎ای از تاثیر تحریم‎ها می‌‏دانند.

پولتیکو نوشته یکی از گروه‎هایی که از سیاست‎های ترامپ حمایت می‎کند سازمان مجاهدین خلق است، گروهی با ریشه‌های چپ‌گرایانه که ایالات متحده پیش از این به عنوان یک گروه تروریستی آن‎ را طبقه‌بندی کرده بود. یکی از کسانی که درباره مجاهدین سخن گفته بودند جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکاست.

به نوشته‌ی پولیتیکو معلوم نیست که آیا از این گروه مناقشه‌برانگیز کسی به سخنرانی پمپئو دعوت شده یا نه. یک سخنگوی مجاهدین خلق پاسخی به این پرسش پولیتیکو نداده است.

پولیتیکو می‎نویسد: «برخی از ایرانی‎- آمریکایی‎ها از برقراری پادشاهی در ایران حمایت می‎کنند. پس از خروج شاه از کشور همزمان با انقلاب در اواخر دهه  هفتاد میلادی، اسلامگرایان به قدرت رسیدند. رضا پهلوی پسر شاه فقید ایران که در ایالات متحده زندگی می‎کند خود را مدافع دموکراسی سکولار در ایران معرفی می‎کند.» دفتر او روز چهارشنبه اعلام کرد که از سخنرانی پمپئو مطلع شده و رضا پهلوی چنین گفتگوهایی را «حمایت و تشویق می‌کند». دفتر او اعلام نکرد که آیا رضا پهلوی به این سخنرانی دعوت شده است یا نه.

از جمله کسانی است که امیدوار است در این دیدار شرکت کند، گلی عامری مدیر یک شرکت تجاری ایرانی-آمریکایی است که در زمان جورج دبلیو بوش به عنوان دستیار وزیر امور خارجه در امور آموزشی و فرهنگی فعالیت می‎کرد. او معتقد است این سخنرانی فرصت مناسبی است و می‎گوید یک خوش‎شانسی است که در کشوری زندگی می‎کند که «به صدای شهروندانش که از سرزمین‌های دیگری آمده‌اند احترام می گذارد و از آنها برای حضور در چنین مراسمی دعوت به عمل می‌آورد.»