روزنامه همدلی در سرمقاله خود نوشت: این روزها دو نمودار نقش شگفت‌انگیز و سرنوشت‌سازی را برای ملت ایران، و چه بسا تاریخ اجتماعی این سرزمین بازی می‌کنند، دو نموداری که یکی بی‌محابا پا روی گلوی مردم ایران و هم‌چنین جهان گذاشته است تا جان‌ستانی کند و نمودار دیگری که ربطی به جهانیان ندارد و آنها خوشبختانه از شر منحنی‌های آن در امان هستند، نان از سفره مردم بر می‌دارد تا روزهای بی‌نانی را تجربه کنند.
یک نمودار که مرگ هموطنان را هر روز بیشتر و بیشتر به نمایش می‌گذارد و امروز از دیروز قوی‌تر و فردا از امروز وحشی‌تر رکورد مرگ‌آفرینی آن بالاتر می‌رود: ویروس کووید19 یا اژدهای نام‌آشنا و مهمان ناخوانده کرونا که فقیر و غنی را برای مردن در یک کفه ترازو قرار می‌دهد. شوربختانه هر چه نمودار مرگ‌آفرین در کشور صعودی شود، رکوردهای تازه‌ای به نام ایران ثبت می‌شود؛ رکوردهایی که از مرگ خبر می‌آورد و کسی هم در کشور جلودارش نیست. شاید بهترین راه این می‌بود که از همان ابتدا پای این ویروس را قبل از ورود به کشور قطع می‌کردند، که البته این رویا فقط افسوسی بیش نیست. و البته مردم و مسئولان حالا در وضعیت آچمز قرار گرفتند.
اما نمودار دیگر-صعود دلار- هم نمی‌خواهد جا بماند، خطوط منحنی‌اش چون ماری پیچ و تاب می‌خورد، تنومند می‌شود و به شکل اژدهایی چند سر طبقات مختلف جامعه را می‌بلعد. برای او البته فقیر و غنی فرق دارند، برای این اژدها هر چه فقیرتر بهتر، زیرا به راحتی می‌تواند آنها را از گردونه زندگی روزانه به گونه‌ای ساقط کند که اگر آن ویروس مهمان به سویشان رفت، در کسری از ثانیه جانِ گران خود را هم از دست بدهند. برای این نمودار اغنیا شأن و جایگاه بالایی دارند، آنها هر روز فربه‌تر می‌شوند، دارایی‌هایشان چند برابرتر می‌شود، مدل خودروهایشان به‌روزتر می‌شود، سفره‌هایشان رنگین‌تر و بلندتر و سفرهای تفریحی‌شان با برنامه‌تر.
این دو نمودار به صورتی رفتار می‌کنند که بسان حضور در یک مسابقه دوی ماراتون، به شدت همدیگر را تعقیب می‌کنند. حالا هر روز صبح کار ما تماشای مسابقه این دو نمودار است، نمودار مرگ هموطنان و نمودار مرگ ریال که نشانه فقیر شدن جامعه است. از یک سو سخنگوی وزارتخانه‌ای تعداد جان‌باختگان را اعلام می‌کند و گوش از شنیدن رکورد جدید قالب تهی می‌کند و از دیگر سو، کسی به صورت رسمی مرگ ریال را اعلام نمی‌کند، بلکه این بازار است که هر لحظه فربهی خود را به رخ همه می‌کشد و فلاکت مردم را به ارمغان می‌آورد. این نمودارها هر دو از مرگ خبر می‌دهند، یکی علنی و دیگری تدریجی… مرگی که حق است، اما نه به این زودی و با این کیفیت!
نرخ تورم ۸۴۴ درصدی برادر دوقلوی جمهوری اسلامی
براساس داده‌های بانک مرکزی ونزوئلا، نرخ تورم در این کشور بین ماه‌های ژانویه تا سپتامبر به ۸۴۴,۱ درصد رسید. این در حالی است که بحران سیاسی و اقتصادی بی سابقه این کشور را متزلزل کرده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، ونزوئلا که یک کشور تولید کننده نفت است و دچار بدترین بحران تاریخ معاصر خود شده است، با بالاترین نرخ تورم در جهان مواجه است و به احتمال زیاد امسال هفتمین سال متوالی رکود را تجربه خواهد کرد.
در همین حال، ارزش بولیوار، واحد پول این کشور در برابر دلار به شدت سقوط کرده است.
اواخر ماه آوریل، دولت ونزوئلا از افزایش ۷۷,۷ درصدی حداقل حقوق خبر داد. این دومین افزایش حداقل حقوق از آغاز امسال بود؛ اما حداقل حقوق پایه در این کشور ۱,۸ دلار در ماه است که حتی کفاف خرید یک کیلوگرم گوشت (۳,۴ دلار) را نمی‌دهد.
در تصویر زیر وضعیت برخی کشورهای جهان بر اساس شاخص فلاکت را مشاهده می‌کنید. ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی در این رده‌بندی بعد از ونزوئلا، دومین کشور فلاکت‌زده‌ی جهان است.