محمد رجبی، امیرحسین مرادی، محمد آدم، خالد پیرزاده، امیرحسین کشاورزی، ایمان مرزان بخش، محمدباقر صوری، سعید اسدی و حمید جهانگیری از جمله زندانیان سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، علیرغم بروز علائم مشکوک ابتلا به ویروس کرونا از رسیدگی پزشکی محروم مانده اند. این زندانیان که از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸ هستند از روز پنج‌شنبه ۸ آبان‌ماه با علائمی همچون تب و لرز، سرگیجه، بدن درد، سردرد، اسهال و استفراغ شدید مواجه شده‌اند. هرانا پیشتر در گزارشات مختلف نسبت به احتمال شیوع ویروس کرونا در میان زندانیان محبوس در این زندان هشدار داده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۱۳ زندانی محبوس در سالن ۹ تیپ ۲ در زندان تهران بزرگ علیرغم دارای بودن علائم ابتلا به ویروس کرونا از رسیدگی پزشکی محروم مانده اند.
محمد رجبی، امیرحسین مرادی، محمد آدم، خالد پیرزاده، امیرحسین کشاورزی، ایمان مرزان بخش، محمدباقر صوری، سعید اسدی و حمید جهانگیری به همراه ۴ تن دیگر از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸، از روز پنج‌شنبه ۸ آبان‌ماه با علائمی همچون، تب و لرز، سرگیجه، بدن درد، سردرد، اسهال و استفراغ شدید مواجه شده‌اند.
امیرحسین مرادی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام از روز گذشته با تشدید علائم به بهداری تیپ ۲ این زندان منتقل شده است. ۱۲ زندانی دیگر نیز صبح امروز جمعه ۹ آبان‌ماه برای معاینه به بهداری تیپ ۲ منتقل شدند اما مسئول بهداری تنها با سنجیدن دمای بدن آنان، بدون انجام تست کرونا و با دادن یک بسته قرص سرماخوردگی این افراد را به بند بازگردانده است.
بهداری زندان تهران بزرگ فاقد امکانات اولیه پزشکی است. اخیرا پس از اعتراض برخی از زندانیان به نبود پرستار و یا پزشک در بهداری، یک بهیار به بهداری تیپ ۲ منتقل شده است. محیط بهداری آلوده است و حتی سطل زباله عفونی از چند روز قبل در بهداری باقی می‌ماند.
یک منبع مطلع از شرایط این زندانیان در این خصوص به هرانا گفت: “شب گذشته علائم یکی از زندانیان به حدی تشدید شد که در خواب نتوانست خودش را کنترل کند و صبح به او پوشک دادند. فردی دیگر در همان بهداری کنترل دفع خود را از دست داد. این تیپ از قبل هم از نظر بهداشتی اصلا شرایط مناسبی نداشت و با وجود شروع کرونا از دادن ماسک و یا مواد ضدعفونی کننده به زندانیان خودداری می‌کردند و تنها با کمی وایتکس قصد پاکسازی داشتند. حالا شرایط بدتر هم شده است بوی تعفن مدفوع و استفراغ فضای سالن را غیر قابل سکونت کرده است. هواخوری مشترک سالن ۹ و ۱۰ مملو از فضله موش است که این خود می‌تواند باعث بروز انواع بیماری شود. بهیار هم اکنون تشخیص مسمومیت و یا آنفالونزا داده است اما برای این تعداد از زندانیان آن هم در روزهای شیوع کرونا حتما باید تستی صورت بگیرد”.
روز سه‌شنبه ۱۵ مهرماه ۱۳۹۹، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل با انتشار بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی از زندانی کردن مدافعین حقوق بشر، وکلا، شهروندان خارجی و زندانیان دو-تابعیتی، فعالان محیط زیست و بازداشت شدگان اعتراض‌های مسالمت‌آمیز به ویژه در شرایط شیوع ویروس کرونا در زندان‌های کشور از دولت ایران خواست تا این افراد را هر چه سریع‌تر آزاد کند. در این بیانیه با اشاره به تجهیزات ناکافی، کمبود آب و وسایل ضدعفونی کننده در زندان‌ها، از دولت ایران خواسته شده است تا بی‌عدالتی در خصوص مدافعین حقوق بشر پایان دهد.
سازمان عفو بین‌الملل نیز چندی پیش اعلام کرد نسخه‌هایی از چهار نامه را رویت کرده که از طرف مقامات سازمان زندان‌ها که زیر نظر قو قضائیه فعالیت می‌کند، به وزارت بهداشت نوشته شده و زنگ خطر را درباره کمبود شدید تجهیزات حفاظتی شخصی، مواد ضدعفونی کننده و تجهیزات و لوازم پزشکی کلیدی به صدا درآورده است. وزارت بهداشت این درخواست‌ها را بی‌پاسخ گذاشته و زندان‌های ایران همچنان در مقابل شیوع بیماری‌های واگیردار به شکلی فاجعه‌باری فاقد تجهیزات الزامی است.
این درحالی است که اصغر جهانگیر رئیس سازمان زندان‌ها، فروردین امسال در خصوص حفظ سلامت زندانیان مدعی شد که “ایران باید به عنوان مبتکر حمایت از حقوق زندانیان در دنیا شناخته شود”.
هرانا خرداد امسال در گزارشی جامع با عنوان “بیست هزار زندانی؛ گزارشی از مشکلات زندانیان محبوس در زندان تهران بزرگ” به مشکلات زندانیان در زندان تهران بزرگ پرداخت و نسبت به احتمال شیوع کرونا در میان زندانیان محبوس در این زندان هشدار داده بود.