اظهارات احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار نزدیک به جناح اصلاح‌طلب، مبنی بر اینکه «در تمام این سال‌ها، اولین دوره‌ای است که ما در روزنامه می‌نشینیم و هرطور دلمان می‌خواهد همهٔ سیاست‌ها را نقد می‌کنیم و منتظر نیستیم یک فکس بیاید و روزنامه تعطیل شود»، با واکنش تند روزنامه‌نگاران ایرانی، به ویژه روزنامه‌نگارانی که داخل ایران هستند، مواجه شده است.
اینکه دکتر احمد زیدآبادی مدعی شده‌اند شرایط آزادی بیان در دولت فعلی در ۳ دهه گذشته بی‌نظیر بوده اجحاف است،اصلا در ۳ هزار سال گذشته این میزان از آزادی به رسانه‌ها(برای مثال توقیف انتخاب)،سرکوب دانشگاه‌ها و… سابقه نداشته! حتی سخنگوی دولت هم در این حوزه دفاعی نمی‌کند اما ایشان…!
اظهارات او مبنی بر اینکه «اولین دوره‌ای است که هرطور دلمان میخواهددرباره هر موضوعی مثل حجاب، سیاست خارجی و حتی رهبری مطلب مینویسیم. چرا به دروغ بگوییم اختناق توتالیتاریستی حاکم شده؟»، با استقبال رسانه‌های وابسته به حکومت مواجه شده است.
شماری از روزنامه‌نگاران در حساب‌های کاربری خود، به او یادآور شده‌اند که دست‌کم هنوز نیلوفر محمدی و الهه حامدی، دو روزنامه‌نگاری که درباره جان‌باختن و خاکسپاری مهسا ژینا امینی، به سفارش روزنامه‌های خود، گزارش تهیه کردند، در زندان بوده و با اتهامات سنگین امنیتی مواجه هستند.
روزنامه‌نگاران دیگری نیز از فشارها بر خود و مجبور شدن به تغییر شغلی که عاشقانه دوستش داشتند، نوشته‌اند و گزارش اخیر روزنامه شرق از زنان روزنامه‌نگاری که مجبور به ترک این شغل شدند را به او یادآور شده‌اند.
پس از افزایش انتقادها از زیدآبادی به‌دلیل بیان این اظهارات، او در گفت‌و‌گوی دیگری، گفته: «متحیرم که چرا نظر من تا این اندازه با استقبال رسانه‌های افراطی اصولگرا قرار گرفته» است.
حسین دهباشى
