عبدالله افرازه شهاوند در یک برنامه تلویزیونی مدعی شد که «تزریق گاز به شبکه شهری … باعث شد که تعدادی از شهروندان و دانش‌آموزان بوی مایع را حس کنند و بیشتر ناشی از استرسی که به آنها وارد شده بود، احساس کردند که بدحال شده‌اند.»
او این امر را «یک اتفاق کاملاً طبیعی» دانست «که در یکی دو مدرسه در منطقه پردیس اهواز اتفاق افتاد.»
عبدالله افرازه شهاوند سپس موضوع مسمومیت دانش‌آموزان در اهواز را رد کرد و هرگونه اشاره به مسمومیت در رسانه‌ها را به «سوءاستفاده ضدامنیتی» و آنچه «طراحی دشمن» نامید، منسوب دانست.
مسمومیت دانش آموزان در مدارس بیشتر دخترانه در بسیاری از شهرهای ایران اوایل آذر ۱۴۰۱ در بحبوحه اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» آغاز شد و تا اردیبهشت ۱۴۰۲ ادامه یافت.
گستره این رخدادها و عدم واکنش سریع نیروهای امنیتی و ضد و نقیض بودن اظهارات مقامات جمهوری اسلامی به گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال دست داشتن عواملی نزدیک به حکومت ایران در این رخدادها دامن زد.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی هشتم اردیبهشت امسال در بیانیه‌ای به عنوان «نتیجه نهایی تحقیقات» خود در مورد حملات به مدارس مدعی شد که «تمارض» دانش‌آموزان و «هراس جمعی» از عوامل اصلی گسترش مسمومیت زنجیره‌ای در مدارس عمدتاً دخترانۀ کشور بوده است.
با استفاده از گزارش‌های خبرگزاری مهر و رادیوفردا؛ ف.ع/ پ.پ