رحیم قمیشی بازداشت شد/ آخرین نوشته رحیم قمیشی قبل از بازداشت

مهم نیست ما برنامه را از قبل می‌دانیم. تلفن‌ها هم قطع شوند ما برنامه را می‌دانیم. مترو هم از کار بایستد، ما برنامه را می‌دانیم.

حضور مقابل سردر دانشگاه.

محکم و با صلابت، ساده و صمیمی.

اگر یک ساعت حضور خسته‌مان کرد؟

حضور با نظم و در سکوت، در آن منطقه برای پنج دقیقه هم کافیست، هر چه بیشتر بهتر.

اگر توانش را داریم یک ساعت، یا بیشتر. و گر نه همان سر زدن چند دقیقه‌ای و رفتن هم عالیست!

اگر اذان شد؟

اهل نماز هستم؟ همان اطراف جایی برای نماز پیدا می‌کنم، نه برای تظاهر، برای دلم. و البته نظام می‌فهمد ما ضد اسلام و ضد آزادی نیستیم. ما هم مسلمانیم.

اگر نماز نمی‌خوانم، کمک می‌کنم آنها که اهل نماز هستند اذیت نشوند. از اذان تا بیست دقیقه فرصتی است تا دل‌هایمان به هم نزدیک‌تر شود. ما از نماز سوءاستفاده نمی‌کنیم!

عبادت برای نزدیک شدن قلب‌هاست.

اگر از ما فیلمبرداری کردند.

چه بهتر، اتفاقا ما هم فیلمبرداری می‌کنیم. هر کس امکانش را دارد حتما فیلم می‌گیرد.فیلمبرداری جرم نیست. ما که تظاهرات غیر قانونی نداریم، شاید بخواهیم دیگران بفهمند می‌شود با مسالمت هم اعتراض کرد.

این خودش تبلیغ حاکمیت می‌شود!!

آیا این آخرین اجتماع است؟

اگر خشونت شود، اگر شعارهای بی‌ربط داده شود، اگر بعضی بخواهند در همین یک اقدام، همه چیز را یکباره و با تندی بخواهند، چه بسا آخرین اجتماع شود، مردم می‌ترسند و دیگر نمی‌آیند.

اما اگر با سکوت و شکوهمند (نه بر اساس تعداد حاضران، بر اساس نظم و هماهنگی و سکوت شرکت کننده‌ها) برگزار شود، چرا آخرین باشد؟

شاید چند روز بعد عده‌ای بخواهند با خواسته جدیدی تجمع کنند. آنهم با مسالمت کامل.

شک نیست همه استقبال خواهند کرد.

از اعتراض به گرانی تا درخواست رفراندوم، از نه به اعدام تا ارتباط با جهان… مردم متوجه می‌شوند تجمع قانونی حق آنهاست، بدون هیچ ترسی. که تا حال از آنها مضایقه شده.

اگر ۲۶ بهمن شد!

ما یک‌جشن در جمع خانواده می‌گیریم. ما اعتراض کردیم و هنوز دور هم هستیم.

ما نشان دادیم زنده‌ایم.

ما باور کردیم قدرت انجام تغییر را داریم.

اول در خودمان بعداً در جامعه.

ما توانستیم و خودمان را بازیافتیم.

این جشن بزرگی دارد.

این عین موفقیت است.

این عین شکستن حصر است

حصر در ترس

حصر در بی‌تفاوتی

حصر در تصور مرگ

و محصوران مظلوم هم حتماً آزاد خواهند شد.
و زندانیان بیگناه هم آزاد خواهند شد.
و رفراندوم هم برگزار خواهد شد.
و حاکمیت هم به مردم برخواهد گشت.
و قانون مورد قبول کل جامعه هم حاکم خواهد شد.

ما جشن موفقیت را خواهیم گرفت.
جشن دوری از جنگ
جشن ازادی
اگر خود را باور کنیم…