اکبر اعلمی
بدلیل برخی رفیق بازیهایی که گاه در انتخاب وکلای تسخیری برای پروندههای خاص در واحد مربوطه کانون وکلای مرکز صورت میگیرد، در این سن و سال به عنوان وکیل تسخیری یکی از متهمین حمل مواد مخدر تعیین شدهام!
بنابراین امروز برای حضور در دادگاه موکلم، به دادگاه انقلاب اسلامی استان تهران مراجعه و قبل از دادگاه با چند تن از زندانیان حاضر درباره وضعیت زندان و شیوه تامین مواد مصرفی توسط زندانیان معتاد سوال کردم؟ جمعبندی پاسخ زندانیانی که مورد سوال واقع شدهاند در پی آمده است:
انواع مواد مخدر در زندان به راحتی در دسترس است و تنها تفاوت آن با بیرون از زندان در میزان مرغوبیت و قیمت تمام شده انهاست. به عنوان مثال اگر ۱۰ گرم هروئین در بیرون از زندان ۱۵۰ هزار تومان باشد، در داخل زندان حدود ۱۵ میلیون تومان تمام میشود.
درباره عوامل و نحوه توزیع مواد در زندان پرسیدم، پاسخ دادند که این عمل به سه روش مختلف انجام میشود؛
▫توزیع از طریق برخی ماموران داخل زندان؛
▫انتقال مواد توسط برخی ملاقات کنندگان زندانیان؛
▫توزیع توسط زندانیان حرفهای که معمولا مواد خود را از طریق «پهپاد» تهیه و سپس به روشهای خاص خود براحتی میان متقاضیان توزیع میکنند.
از دو روش نخست توزیع مواد در داخل زندان باخبر بودم اما اولین بار بود که از شیوه ورود آن به داخل یک زندان بکمک تکنولوژی پیشرفته و از طریق «پهباد» آگاه میشدم به همین دلیل از آنهاخواستم در مورد روش سوم توضیح بیشتری دهند.
یکی از آنان گفت، چند نفری در داخل زندان هستند که با گوشی همراه خود مواد مورد نیاز را سفارش داده و موقعیت خود(لوکیشن) را به توزیع کننده مواد در بیرون از زندان اعلام میکنند و از این طریق در زمان و محل تعیین شده، مواد سفارشی بوسیله «پهباد» بدست آنها میرسد.
پرسیدم مگر زندانیان گوشی هم در اختیار دارند؟ پاسخ این بود؛ « پول داشته باش رو سبیل شاه نقاره بزن». در زندان تا دلتان بخواد گوشی موبایل وجود دارد و یکی از معاملات پرسود هم مربوط به خرید و فروش گوشی است زیرا یک گوشی ۶میلیون تومانی به قیمت ۶۰ میلیون تومان عرضه میشود!
چنانچه این ادعاها درست باشد، میتوان نتیجه گرفت که اگر ورودی «زندان»، مجرمین غیر معتاد باشند، خروجی آن احتمالا شامل افراد معتاد و دوره دیدهای است که با انبوهی از اطلاعات و تجارب جدید وارد اجتماع میشوند و این در تقابل با نقش «بازدارندگی» مجازات «حبس» و «زندان» است.
در این صورت آیا مسئولان امر از این فرایند معیوب و شیوه توزیع و مصرف مواد مخدر در داخل زندانها خبر ندارند و منتظرند که یک گروه هکر با هک کردن دوربینهای مدار بسته زندانها، آنها را از آنچه در این ارتباط در یک یا چند زندان رخ میدهد آگاه سازند تا برای برخورد با آن به تکاپو افتند!؟ و اگر خبر دارند چرا مانع از تداوم این وضعیت نمیشوند!؟