در ادامه موج ریزش حامیان جمهوری اسلامی و ابراز پشیمانی آنان، ۱۱۲ از چهره‌های فعال در انقلاب ۵۷ اعلام کردند که در «خفقان فعلی» برای آنان جز «شرمساری» چیزی باقی نمانده است.
برخی از این چهره‌ها از جمله مرتضی الویری، شهردار سابق تهران، سمت های متعددی در جمهوری اسلامی داشته‌اند و ابوالفضل قدیانی و صادق نوروزی، از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی از جمله دیگر امضا کنندگان این بیانیه هستند. مبارزه با حکومت پهلوی ویژگی مشترک همه امضا کنندگان این بیانیه از جمله لطف‌الله میثمی، فضل‌الله صلواتی،علی اصغر غروی و غلامحسین نادی است.
معترضان در ایران در شعارهای خود و دیوارنویسی ها علیه آقای خامنه ای و همچنین علیه مجتبی فرزند وی هم شعار می‌دهند
به نوشته نویسندگان این بیانیه، «آموزه‌های دینی و باورهای» مبارزان با حکومت محمدرضا شاه پهلوی چنان بود که اعتقاد داشتند با حاکم شدن جمهوری اسلامی «تمامی ارزش‌های عام انسانی» از جمله آزادی‌های مشروع، عدالت اجتماعی، حقوق شهروندی و رفاه عمومی، «نه تنها برای مردم ایران فراهم خواهد شد» بلکه «مستضعفین دنیا و انسان‌های دربند نیز فوج فوج به شیوه ما خواهند گروید».
این مقامات سابق و چهره‌های سیاسی در بخش‌هایی از این بیانه با عنوان «قرارمان این بود»، داشتن دادگستری بی‌طرف و آزادی بیان و مطبوعات را از جمله «میثاق‌های» انقلاب ۵۷ ذکر کردند.
آنان در عین حال اذعان کردند که ۴۴ سال پس از انقلاب ۵۷ «تلی از آرزوهای برباد رفته برجای مانده است و حسرتی جان‌سوز».
در این بیانیه با اشاره به «انبوه آمار زندانیان سیاسی مدنی و احکام قضایی ناعادلانه و اعدام‌های ناروا» تاکید شده که «فضای خفقان‌آمیز» فعلی، برای «ما بازماندگان از خیل مبارزان رژ یم پیشین، جز شرمساری از آنچه که بر فرزندان این مرز و بوم می‌رود، چیزی باقی نگذاشته» است.
این مقامات سابق جمهوری اسلامی و فعالان سیاسی تاکید کردند: «این روش حکمرانی کشور را به ورطه سقوط برده واستبدادی دیگر به کشور بازگردانده آن هم به نام دین و مذهب.»
آنان نوشتند: «انتظار ما این بود که با اعتراضات مدنی و خواسته‌های مردم و جوانان با شیوه‌ای عادلانه و سیاستی عالمانه برخورد شود، و به جای خشونت و قتل و اعدام و احکام سنگین قضایی حلم و مدارا و پاسخگویی و حل مشکلات پیش گرفته شود.»
حسین راغفر، مصطفی ایزدی، شهاب‌الدین بی‌مقدار، جلال جلالی‌زاده، کاک حسن امینی، محمود حسینی، حسین رفیعی، رحمان کارگشا، منصور کوچک‌محسنی، حسین لقمانیان، عبدالمجید مرادزهی و هاشم هدایتی از جمله دیگر امضا کنندگان این بیانیه‌اند.
روز یکشنبه نیز بیش از ۳۰۰ فعال سیاسی در بیانیه‌ای ضمن حمایت از بیانیه میرحسین موسوی درباره برگزاری همه‌پرسی و تشکیل مجلس موسسان اعلام کردند: «مشارکت‌جمعی در مورد چگونگیِ انتقال از وضع موجود به وضع مطلوب، اولویت اساسیِ امروز برای حل مسائل پیچیده و بغرنج ایران است.»
هاشم آقاجری، حبیب‌الله پیمان، نوشین احمدی‌خراسانی، کمال اطهاری، رضا آقاخانی، حمید اسلامی‌راد، هوشیار انصاری‌فر، علیرضا بهشتی‌شیرازی و امین بزرگیان از جمله امضاکنندگان این بیانیه بودند.
روز جمعه نیز ده‌ها فعال جمهوری‌خواه ایرانی اعلام کردند بیانیه اخیر موسوی را «موضعی مثبت و رو به پیش برای تقویت همبستگی در فضای سیاسی رنگین کمانی ایرانیان خواهان گذار از جمهوری اسلامی» می‌دانند.
همچنین پیشتر مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، هفت زندانی سیاسی سرشناس و جمعی از فعالان سیاسی ملی-مذهبی هم از بیانیه اخیر میرحسین موسوی حمایت کردند.
موسوی، آخرین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی که پس از اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در حصر خانگی به سر می‌برد، روز شنبه در پیامی اعلام کرد «اجرای بدون تنازل قانون اساسی»، به عنوان شعاری که ۱۳ پیش مطرح کرده بود، دیگر کارساز نیست و خواستار قانون اساسی جدید «برای نجات ایران» شد.
او همچنین خواستار تدوین میثاقی جدید شد که «پیش‌نویس آن از سوی نمایندگان منتخب مردم، از هر قومیتی و با هر گرایش سیاسی و عقیدتی تهیه شود و در یک همه‌پرسی آزاد به تایید ملت برسد.»
این پیام موسوی واکنش‌هایی را از سوی افراد و رسانه‌های حکومتی به دنبال داشت.در این میان، محمد خاتمی، رییس‌جمهوری پیشین جمهوری اسلامی در پیامی بدون ذکر نام موسوی، بار دیگر به ضرورت «اصلاحات» تاکید کرد.
ایران اینترنشنال