محمود اشرفی: خداوند کشور ما را از چپها و چپگرایی مصون بدارد. اپیدمی چپگرایی با سرعت شایان تأملی در جهان در حال گسترش است. آنها در پس شعارهای عدالتجویانه خود هیچ برنامه مشخصی برای بهبود جامعه بشری ندارند. چند دهه پیش با فروریختن دیوار کشورهای سوسیالیسم چپگرایان نوین مخالفت با جهانیشدن را هدف اصلی خود اعلام کردند، اما اکنون هیچ برنامه و شعار مشخصی ندارند. چپگرایان بر آنند تا بر امواج هرجومرج جهان را به سوی آنارشی سوق دهند.
محمود اشرفی: خداوند کشور ما را از چپها و چپگرایی مصون بدارد. اپیدمی چپگرایی با سرعت شایان تأملی در جهان در حال گسترش است. آنها در پس شعارهای عدالتجویانه خود هیچ برنامه مشخصی برای بهبود جامعه بشری ندارند. چند دهه پیش با فروریختن دیوار کشورهای سوسیالیسم چپگرایان نوین مخالفت با جهانیشدن را هدف اصلی خود اعلام کردند، اما اکنون هیچ برنامه و شعار مشخصی ندارند. چپگرایان بر آنند تا بر امواج هرجومرج جهان را به سوی آنارشی سوق دهند.
سوسیالیسم و گام بعدی آن کمونیسم، پس از چندین دهه چیرگی در اتحاد جماهیر شوروی، ناکارایی خود را نشان داد. چین اکنون پوسته حزب کمونیست را بر دوش داشته و بزرگترین سوداگر بازار جهانی است. دوران سوسیالیسم سپری شده، اما پارهای از فرهنگ آن بر جا مانده است. این میراث خود را در چپگرایی این سوی و آن سوی جهان نشان میدهد؛ فرهنگی که عمدتا بر جانبداری از افراطیگری و آشوبطلبی استوار است. دفاع روسیه و چین که به دامان سرمایهداری خزیدهاند از چپگرایان در شرق و غرب درخور تأمل است. چپگرایان در گذشته راه و رسم تدوینشدهای داشتند؛ الگوهای اقتصادی مشخص و تلاش برای درهمتنیدن احزاب برادر.
بااینحال، اکنون چپها هیچ میثاق مشخصی ندارند. نیمنگاهی به مسائل محیط زیست و حقوق مهاجران دارند، اما بیشترین تلاش چپگرایان آشوبآفرینی و جانبداری از افراطیگری و حرکت در راستای آنارشی است. طیف چپ از یک سو مخالفت خود را با نژادپرستی اعلام میکند و از سوی دیگر به تنشهای قومی دامن میزند. تنش در سرشت چپگرایان بیخانمان است. درباره انساندوستی داستانسرایی دارند، اما در بسیاری از اختلالات سامانههای رایانهای جهان مشارکت دارند؛ سیستمهایی که جان و امنیت مردم وابسته به آنهاست. چپگرایان سرگردان از آمریکا تا خاورمیانه و شرق دور در تکاپوی برهمزدن امنیت و ایجاد آشوب هستند.
روسیهای که دیگر سوسیالیست نیست و چین، بزرگترین حامیان چپگرایان نویناند. چپگرایان پراکنده در جهان، بهمثابه ابزار فشار دولتهای چین و روسیه در رقابت با آمریکا و اروپا هستند. گستره نقشآفرینی چپها از انتخاب ایالات متحده آمریکا تا تنشهای خاورمیانه است، اما در پس پشتیبانی چپگرایان از درگیریهای قومی، هیچ قصد و تمایلی برای آرامش و برقراری حقوق اساسی قومیتها وجود ندارد. چپها تنها هدف افزایش بحران از طریق تنشزایی و دامنزدن به اختلافها را پیشرو دارند.