در ماه‌های اخیر برخی روزنامه‌نگاران زن گزارش‌هایی از آزار جنسی در محیط کار یا حین انجام کار منتشر کردند
این انجمن صنفی روزنامه‌نگاران اعلام کرد که در پی انتشار برخی گزارش‌های اخیر درباره آزار و سوءرفتار جنسی در محیط‌های رسانه‌ای کمیته «پیگیری آزار جنسی و حمایت از روزنامه‌نگاران آسیب‌دیده» تشکیل داده است.
این انجمن می‌گوید هدف این کمیته «حقیقت‌یابی» نیست، اما انتظار دارد بتواند «پناهگاهی امن» برای همکاران روزنامه‌نگار خود باشد.
انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران براساس گزارشی که در کانال تلگرامی خود منتشر کرد نوشت: «دی ماه سال گذشته و در پی انتشار گزارشی در یکی از نشریات تخصصی، در زمینه آزار جنسی همکاران زن در محیط کار و یا هنگام ماموریت حرفه‌ای، این موضوع برای اولین بار در سطح عمومی مطرح شد.»
این گزارش می‌گوید این آزارها ابعاد گسترده‌ای از جمله آزار کلامی و لمسی را در بر می‌گیرد. به گفته انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران بحران کرونا پیگیری این موضوع از سوی انجمن را به تاخیر انداخت و گزارش‌های جدید و اخیر در این مورد زمینه تشکیل این کمیته شده است. کمیته مذکور با حضور دو نفر از اعضای انجمن، چند نفر حقوقدان، روان‌پزشک و پیشکسوت روزنامه‌نگاری فعال خواهد شد.
این نهاد از روزنامه‌نگاران خواست برای پیگیری و گرفتن مشاوره و حمایت درخواست خود را اعلام کنند و تاکید دارد که هویت و اسامی افراد مخفی خواهد ماند.
گفته می‌شود انتشار عمومی گزارش این آزارها در صورتی انجام خواهد شد که «افراد ذینفع» درخواست داشته باشند.
در این صورت، انجمن بر تنظیم و انتشار اطلاعات با رعایت «اصول حقوقی و موازین اخلاقی به تشخیص و از سوی کمیته» تاکید کرده است.
در ماه‌های اخیر برخی روزنامه‌نگاران زن در ایران گزارش‌هایی را از آزار جنسی در محیط کار یا حین انجام کار مربوط به حرفه خود منتشر کردند.
این گزارش‌ها هم‌زمان بود با باز شدن پرونده‌ای مربوط به آزار جنسی و تجاوز دختران دانشجو از سوی فردی به نام کیوان امام‌وردی که با پیگیری‌های دختران آزاردیده و دستگیری، وی به آزار جنسی و تجاوز به ۳۰۰ دختر اعتراف کرد.
با مطرح شدن نام کیوان امام‌وردی در فضای مجازی و واکنش دختران آزاردیده از سوی او، گروهی از خبرنگاران زن در ایران نیز از تجربه‌های آزار جنسی که در محل کار دیده بودند نوشتند.
در یک ویدیوی کوتاه تعدادی از دختران جوان روزنامه‌نگار حاضر به تعریف تجربه‌های خود در این زمینه شدند که اتفاقی بی‌سابقه در جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شد. این زنان و دختران با اعلام این که به جنبش سه‌ساله «من هم» پیوسته‌اند خواستار تحقیق و بررسی ادعاهای خود شدند تا زنان و دختران بیشتری مورد آزار و اذیت قرار نگیرند.
در میان نام‌های کسانی که آزاررساننده بودند، نام نقاش معروف ایرانی آیدین آغداشلو واکنش بسیاری در پی داشت. نیویورک تایمز در ۳۰ مهرماه در گزارشی در همین رابطه با ۱۳ زن که ادعای آزار جنسی را از سوی آیدین آغداشلو داشتند، به گفت‌وگو نشست. این زنان آقای آغداشلو را به سوءاستفاده جنسی طی ۳۰ سال متهم کرده بودند.
فارغ از روزنامه‌نگاران زنی که مورد آزار جنسی قرار گرفته بودند، اسامی دیگری هم در فضای مجازی با هشتگ «من هم» منتشر شد. در همین رابطه و در پی اعلام نام یک پژوهشگر و جامعه‌شناس، انجمن جامعه‌شناسی ایران در صفحه تلگرامی خود از لغو عضویت و برکناری کامیل احمدی، پژوهشگر و جامعه‌شناس عضو این انجمن، به دنبال طرح «اتهام‌هایی در رابطه با آزار جنسی همکاران زن» این انجمن خبر داد.
هرچند این اخبار شوکه‌کننده بود ولی در بهمن ماه سال گذشته عباس عبدی، رئیس انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در یادداشتی با عنوان «ناسازگاری متن و زمینه» در روزنامه ایران نوشت: «در روزهای گذشته خبری منتشر شد که یک ماهنامه ارتباطی از ۵۹ خبرنگار زن شاغل در رسانه‌های ایران سؤال‌هایی کرده است که براساس پاسخ‌ها، ۹۰ درصد از این خبرنگاران حداقل یک بار در راه تهیه خبر با مزاحمت جنسی روبه‌رو شده‌اند. این خبر بلافاصله بازتاب داشت و برخی از همکاران که حساس هستند درخواست داشتند که انجمن صنفی روزنامه‌نگاران درباره این ادعا واکنش نشان دهد و این ادعا را تکذیب کند.»
آقای عبدی توضیح داده بود: «هیچ‌کس به‌صورت پیش‌فرض قادر به تأیید و تکذیب این گونه اخبار و گزارش‌ها نیست بلکه مرجع تولیدکننده باید به‌صورت مستقل مستندات خود را ارائه کند. بنابراین تا زمان ارائه چنین مستنداتی فرض می‌کنیم که چنین گزارشی درست باشد.»
ثمانه قدرخان, ایندیپندنت فارسی: