“ایران آتش زیر خاکستر” عنوان گزارشی است که روزنامۀ صبح پاریس، لیبراسیون، به موضوع جنبش “زن، زندگی، آزادی” در سال جدید، سال ١۴٠٢ در ایران اختصاص داده است.
لیبراسیون که این گزارش را بر اساس گفتگو با ایرانیان داخل کشور تهیه کرده، نوشته است که اعتراض ها در ایران، برغم کاهش ملموس آنها در نتیجۀ سرکوب ها، صورت های تازهای به خود گرفتهاند و ایران جدیدی که با جنبش جاری یا به تعبیر لیبراسیون با “انقلاب ژینا” در حال سربرآوردن است دورنمای سیاسی در این کشور را از اساس تغییر داده و با این جنبش جامعۀ ایران توانایی واکنش خود را در مقابل موج بیرحمانۀ خشونت دولتی علیه زنان نشان داده که تاکنون صدها کشته به جا گذاشته است.
تمام افرادی که در داخل ایران لیبراسیون با آنان گفتگو کرده متفق القول هستند که برغم “سرکوب وحشیانۀ” حکومت، مقاومت در سراسر ایران جاری است : شعارهای شبانه نظیر “مرگ بر دیکتاتور” متوقف نمی شود و معترضان با دیوارنویسیهای خود وعده میدهند که از نو به خیابانها بازخواهند گشت.
یک دختر جوان به لیبراسیون گفته است که “خشم و عزم راسخ مردم، حقیقی و همانند آتش زیر خاکستر است” و خود او مترصد نخستین فرصت است تا از نو به اعتراضهای خیابانی بپیوندد. مرد میانسالی به روزنامۀ فرانسوی گفته است که طی همین شش ماه گذشته شرایط از بسیاری جهات در ایران تغییر کرده و زندگی دیگر به سان گذشته نیست. او که به قول خودش همچنان یک پایش در زندان است و یک پایش در دادگاههای انقلاب سپس افزوده است : جوانان به مبارزۀ خود ادامه میدهند، اما، به گفتۀ او مابقی جامعه که وی از آن تحت عنوان “قشر خاکستری” یاد میکند از آهنگ اعتراض جوانان پیروی نمیکند و به صفوف معترضان نمی پیوندد.
با این حال و برغم سکوت و انفعال “این قشر خاکستری”، یک آموزگار جوان نسبت به آیندۀ جنبش “زن، زندگی، آزادی” ابراز امیدوار کرده و گفته است که “شرایط برای یک انقلاب زنانه در ایران بسیار مساعد است و امید بسیاری نیز برای وقوع یک انقلاب قریب الوقوع در ایران وجود دارد.”
لیبراسیون در ادامه افزوده است که بسیاری در ایران نوید تغییرات اساسی در ماه های پیشرو را می دهند. یک مهندس جوان به لیبراسیون گفته است که رژیم اسلامی ایران به سوی فروپاشی می رود. یک زن خانه دار نیز از گرانی های مهارگسیخته در کشور و حس ناامنی عمومی گفته و افزوده است که برغم سرکوبها و خشونتهای حکومت، “نافرمانی مدنی” در همۀ پهنهها جاری است. یک کارگر جوان نیز در گفتگو با لیبراسیون ابراز اطمینان کرده که او خود را “شاهد تولد ایرانی نوین می داند که از خاکستر رژیم” فقها زاده خواهد شد و به گمان او نبرد نهایی میان “خدای رنگینگمان” و “خدای بیرحم” رژیم روحانیون گریز ناپذیر خواهد بود.
به گفتۀ این کارگر، “انقلاب ژینا” نتیجۀ نه یک “خودآگاهی آنی”، بلکه ثمرۀ “یک روند طولانی تغییرات بنیانی است که ریشه در گسل های اجتماعی دارد.” او گفته است که هیچگاه در طول عمر سی سالۀ خود تحت حاکمیت رژیم اسلامی تا این حد حس سرخوشی و امیدواری نسبت به آیندۀ کشور نداشته است.
رادیو فرانسه
ناصر اعتمادی