سلام بر نوروز،
نوروزی که یادآور خیزش طبیعت است، نوروزی که پیام آور طراوت و سبزه و زیبایی است،
نوروزی که خوشحالی و لبخند کودکان را به همراه دارد،
نوروزی که خاطرات گذشته دوردست را به معاصرین منتقل می‌سازد،
نوروزی که کوه غم نداری را بر کمر مستضعفین وارد می‌کند،
نوروزی که به خاطر پاسخگویی به خانواده و ریختن اشک و عرق خجالت و شرمندگی، رعشه بر اندام محرومین می‌اندازد،
نوروزی که برای انسان ها پیام از امید دارد،
ولی این امید طی ده‌ها سال تنها یک شعار بود! به راستی نوروز در خانواده‌های بی بضاعت و تنگدست، چه حال و هوایی دارد؟ نوروز در بین کسانی که وجودشان را اضطراب فرا گرفته و چه کنم- چه کنم در مسائل اقتصادی، بر آنها سدِنفس شده، چگونه است؟
چگونه می‌گذرد نوروزی که آغاز سال آن همراه با به هم ریختگی فکر و ذهن مردم است، چرا که نگران هستند سال آینده بدتر از سال قبل باشد. واقعا آیا کسی که ثروت دارد و نوروز را در کشورهای مترقی سپری می‌کند، می‌فهمد نوروز در خانواده‌های ایرانی چه واکنشی دارد؟
نوروز برای کسانی که از برکت آن نان می‌خورند و آن را وسیله‌ای برای ورود به مسائل سیاسی کرده‌اند، بسیار متفاوت است با نوروزی که ایرانی جماعت از ماه ها قبل عزا گرفته بود که جواب لباس نو و خواسته‌های خانواده را چه بدهد. نوروز برای کسی که درآمد او یک‌ونیم میلیون تومان است، حال آن که خط فقر پنج میلیون تومان است، چه خوشایندی دارد؟
آنهایی که در نوروز بساط عیش و نوش فراهم می‌کنند، لااقل لحظه‌ای حس جماعت بیچاره زمین خورده را تصور کنند! آنهایی که در آن سوی مرز ایران نشسته‌اند و برای ایرانی‌ها تصمیمات غیراجرایی می‌گیرند، آیا حاضر هستند درآمدشان را با هموطنان خود تقسیم کنند؟ آیا آنها کامجویی از نوروز را با فرزندان ضعیف و نحیف و دردمند ایرانی تقسیم می‌کنند؟ آیا آنها می‌دانند که اکثر مردم در ایران بیمار هستند، چرا که پولی ندارند تا خود را درمان کنند؟ زیرا داروهای بیماری‌های سنگین خیلی گران است، خیلی بیشتر از آنچه که بتوان تصور کرد! آیا دنیا می‌داند؟ آیا آنهایی که اعتقاد به نوروز دارند، درد ملت ایران را درک می‌کنند؟ آیا آنهایی که نوروز را دوست دارند، احساس نداری و فقر، فلاکت و بیچارگی و افسردگی را در این رعیت ایرانی می‌فهمند؟
به هر تقدیر نوروز مبارک باد! برای هم‌میهنان عزیزم که سال ها است با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند و سال‌های سال است که به خاطر فشار امور مالی، طلاق‌ها را یدک می‌کشند، امیدوارم که ورق برای آنها برگردد و آرزو می‌کنم این نوروز و آنچه که در امتداد این نوروز است، برای آنها سال نیکو، خوب، زیبا، شیرین و امیدوارکننده باشد.
به امید آن‌که در ایران هرگز اشکی به خاطر نداری جاری نشود و هرگز کودکی به خاطر بی پولی خانواده‌اش، تلف نگردد.
بروجردی، نوروز 98
ایران، تهران، حصر خانگی
Message of Boroujerdi on Nowruz 2019
Greeting to Nowruz, the festival which remembers the revival of nature and conveys the message of freshness, greenness and beauty,
Greeting to Nowruz, the ceremony accompanied with happiness and smile of children and conveys the old memories to contemporary people,
Greeting to Nowruz which imposes a great sadness to poor people due to their indigence, and causes the deprived people to tremble because of their shame and tears for being unable to provide their family needs.
Greeting to Nowruz which bears the message of hope.
However, this hope has been just a slogan during last decades. No one really knows how Nowruz is going for poor and needy families in Iran. How Nowruz is going for the ones who are overwhelmed by anxiety and stresses because of economic concerns to the extent that they cannot breathe properly?
How Nowruz is going for the Iranian people who have consternation on the beginning of the New Year, because they are worried that next year will be worse than this year. Do the ones who have wealth and spend their Nowruz holidays in developed countries, understand what is the aftermath of Nowruz for the Iranian families?
The ones who are exploiting this celebration for their economic or political interests have too different Nowruz than the Iranian people who have been suffered since several months ago due to being unable to provide family needs including New Year clothes. Nowruz brings no joy for the people who are living with less than one and half million Tomans (Are the ones who are residing abroad and make impractical decisions for Iranian people, ready to share their revenue with their compatriots? Are they ready to share their joy of Nowruz with the Iranian poor and suffered children? Do they know that since the medicines are unimaginably expensive here in Iran, the majority of Iranian people are sick, because they have no money to spend for their medical treatment? Does the entire world know about this situation? Do the ones who believe to Nowruz, understand the distresses of Iranian people? Are the ones who love Nowruz, informed about the feeling of poverty, misery, defenseless and depression of the Iranian people?
Anyway I congratulate Nowruz and I wish the best for my countrymen who are fighting with hunger and suffering from family break-up due to financial problems. I hope the situation becomes better and I wish this Nowruz and the New Year will be nice, beautiful, enjoyable and hopeful for all people. I hope no one cries anymore in Iran because of poverty and no any child dies due to neediness of his family.
Boroujerdi, March 2019
Iran, Tehran, House Arrest,
—
Email:
Boroujerdi@bamazadi.net