از دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد که مساله واگذاری یا فروش آثار تاریخی به بخش خصوصی (بگیریم سرمایه دارهای وابسته به حکومت) مطرح شد، با همه ی مخالفت های فرهنگ دوستان و کارشناسان میراث فرهنگی، هر چند سال یکبار موج بذل و بخشش های حکومت اسلامی با واگذاری بناهای تاریخی به بخش خصوصی اوج می گیرد. و هر بار که سر و صدای ویرانی این آثار بلند می شود، مسئولین مشکل را به گردن شیوه واگذاری و یا «برخی از سرمایه دارها» می اندازند تا موقتا سر و صداها را خاموش کنند. در برخی از مواقع هم اگر میل شان بکشد، یا بودجه زیادی بگیرند بنای خراب شده را دوباره از جیب مردم تعمیر می کنند. و معمولا آن را می سپارند به دست مرمت کارانی(اغلب ناشی).
چند سالی هم هست که موسسه ای راه اندازی کرده اند با عنوان «صندوق حفظ و احیای بناهای تاریخی» که در واقع صندوق احیای جیب دزدهای حکومتی و بخش خصوصی می باشد
درست سه سال پیش خبرگزاری مهر به دنبال فسخ قراردادهایی با سرمایه گذاران و بهره برداران بناهای تاریخی، گفتگویی داشت با احسان ایروانی مدیرعامل تازه ی «صندوق حفظ و احیای بناهای تاریخی» با اشاره به «صندوقی که اگرچه مدت زیادی از تاسیس آن نمی گذرد اما همیشه با چالش هایی رو به رو بوده، از اتفاقاتی که برای مدیران سابقش افتاد تا استفاده از این صندوق به عنوان حیاط خلوت مدیران متخلف میراثی».(۱) ایروانی ضمن توضیح وضعیت بد این بناهای تاریخی در دست بخش خصوصی گفت:
« از حدود 26 قرارداد، 20 قرارداد منجر به فسخ و 4 قرارداد با چالش های حقوقی روبه رو شده است.»
در واقع از ۲۶ بنای تاریخی که به بخش خصوصی واگذار شده ۲۵ تای آن نه تنها موفق نبوده بلکه به ویرانی یا نابودی بنا انجامیده و حتی پولی هم از آن به جیب بیت المال نرفته است.
اکنون می بینیم که باز و با کمال وقاحت دوباره راه افتاده اند که بناهای دیگری را به بهانه حفظ آنها ببخشند یا واگذار کنند یا بفروشند با این شعار تازه که:«بازگشت زندگی به بناهای تاریخی با احیا و واگذاری آن ها به بخش خصوصی (۲)
۱-چالشهای واگذاری بناهای تاریخی به بخش خصوصی/ یزد در صدر استانهای احیا کننده بناهای تاریخی
۲– بازگشت زندگی به بناهای تاریخی با احیاء و واگذاری آنها به بخش خصوصی اول
نوامبر ۲۰۲۳- بنیاد میراث پاسارگاد