جمعی از خانوادههای اعدامهای دهه ۶۰ با صدور بیانیهای از خاکسپاری چند جسد در گورستان خاوران اعتراض کردند و از مردم خواستند که در مقابل این کار سکوت نکنند.
اجساد کشته شدگان تابستان ۶۷
در چند روز اخیر گزارشهایی مبنی بر حفر قبرهای جدیدی در گورستان دستهجمعی خاوران و دفن چند جسد در این گورستان که محل دفن دستهجمعی بسیاری از کشتهشدگان دههی ۶۰ و به ویژه اعدامیان قتلعام تابستان ۱۳۶۷ است، منتشر شد.
خانوادههای اعدامهای دهه ۶۰ در بیانیه که خطاب به مردم ایران نوشتهشده اعلام کردند “ما فرزندان اعدامیان سال های دهه ۶۰ و قتلعام تابستان ۱۳۶۷ ادامه دهنده همان راهی هستیم که مادران، پدران و همسران دادخواه بیش از ۳۰ سال طی کرده و بسیاری از آنان دیگر در میان ما نیستند”.
در این بیانیه گفته شده برای اولین بار نیست که حکومت جمهوری اسلامی تلاش میکند بقایای جنایاتش در سالهای دهه ۶۰ و قتلعام تابستان ۱۳۶۷ را بپوشاند و به فراموشی تاریخ بسپارد. این بیانیه که به امضای شماری از بازماندههای اعدام دهه ۶۰ از جمله شورا مکارمی،شکوفه منتظری،آذرمیدخت الهی، بیژن و پرند میثمی،سعیدعصمتی،مهدی شبانی و مهرگان کاظمی رسیده، گفته شده “خاوران نه تنها جغرافیای ما بلکه تاریخ مشترک تمام حذفشدگان و مبارزان راه عدالت و آزادی است” و از مردم درخواست کردهاند در مقابل تعرض به اجساد خاک شده در خاوران خاموش نمانند.
در ادامه بیانیه از جامعه بهائیان ایران نیزخواستهاند ” به تعرض به اجساد، خاطرات و تاریخ اعدامیان دههی ۶۰ که خواستهی نیروهای امنیتی است تن ندهند”. در روزهای اخیر گزارش شد که بهاییان تهدید شدهاند که برای دفن عزیزانشان یا باید از فضایی باریکی که میان گورهای فعلی بهاییان وجود دارد استفاده کنند یا آنها را در محل گورهای دسته جمعی ۶۷ دفن کنند.